Paragraaf 8

35 0 0
                                    

De stilte is weer teruggekeerd in mijn appartement. Ik heb Lando net afgezet op het vliegveld. En mijn familie heeft ook besloten mij met rust te laten. Ik loop naar mijn slaapkamer toe en plof op het bed neer. "Ugh."zucht ik uitgeput. Over een paar dagen is het weer tijd om te vliegen naar het volgende land. En dan is het ook tijd om officieel het contract te gaan ondertekenen bij Williams. Ik laat mijzelf wat meer naar achteren vallen op het bed. "Ik moet mijn koffer ook nog eens inpakken."bedenk ik mij. Ik zucht diep en laat mij naar achteren vallen op het bed. "Ik weet dat uitstellen niet bepaald goed gaat zijn."zucht ik. Ik pak mijn telefoon van het bed af en bekijk mijn agenda voor hoeveel weken ik mijn koffer moet gaan inpakken. "Oeh dubbel raceweekend."glimlach ik. Ik heb tijdens de twee weken rust een aantal dingen gefilmd, wat er gebeurd buiten het race weekend. Alleen weet ik niet of het leuk genoeg is om het online te plaatsen.

Alleen daar heb ik genoeg tijd voor om mee bezig te zijn tijdens de vlucht naar Saudi-Arabië. Na een bepaalde tijd, wordt het toch echt tijd om mijn koffer in te gaan pakken. "Op zulke momenten haat ik het om in de Formule één wereld te zitten."zucht ik diep. Je wordt elk weekend gezien door duizenden mensen, iedereen die een mening heeft. Mensen hebben allemaal een mening over hoe je je kleedt en geloof mij, kleding is iets waar ik mij juist in kan uiten. En de aankomende tijd zal ik in vaak betere weersomstandigheden rondlopen, wat betekent dat ik echt een paar leuke outfits moet gaan uitzoeken. Ik sta op van mijn bed en haal mijn koffer uit de hoek van de kamer vandaan. Ik leg hem op het bed neer en doe de koffer vervolgens gelijk open. "Twee weken."zeg ik tegen mijzelf. Ik loop naar mijn kledingkast en bekijk de kledingstukken die in mijn kast hangen. "Dit wordt echt nog een lange middag."bedenk ik mij als ik naar alle kledingstukken kijk. Ik begin met het uitzoeken van de broeken die ik heb hangen. Na een paar uur heb ik mijn koffer gevuld met allemaal kledingstukken. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn hand en bekijk het bericht. Logan heeft mij onze vluchtinformatie doorgestuurd. "Waarom weer een vroege vlucht."zucht ik. "En dat is dus ook echt één van de nadelen."lach ik naar mijn camera. "Mijn vlucht is morgenochtend om 7 uur."vertel ik. "Wat betekent dat de vlog van het nieuwe raceweekend behoorlijk vroeg gaat beginnen."lach ik. Ik doe de camera weer uit en loop naar de badkamer om allemaal andere spullen in mijn koffer te stoppen zodat ik morgen niks meer hoef te doen. "Ik krijg dit ding nooit weer dicht."zeg ik tegen mezelf als ik alles in mijn koffer heb gestopt. Ik ga op het bed staan om vervolgens op mijn koffer te gaan zitten en een poging te doen om hem dicht te krijgen.

His sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu