Karamel +18

Bölüm 16

Merhabalarrr🌸 yeni bölümünüz geldi. Bu bölüm işleri biraz karıştırıcam özür dilerim. İyi okumalaar🤯
.
.
.
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtığımda başımdaki korkunç sancı kendini belli etmeye başlamıştı bile. Hemen gözlerimi geri kapatmama sebep olmuştu.Noluyo ya ben ne yaşadım dün gece. Aklımda hiçbir şey yoktu resmen. Başımın ağrısıyla fark etmemiştim ama üzerimde bir ağırlık vardı sanki. Pakizem ya kesin geldi yattı üstüme yine. Elimi üzerime götürdüm ve pakizeyi sevmeye çalıştım. Biraz dokunduktan sonra bir gariplik olduğunu sezdim ve konuşmaya başladım.

-pakize senin tüylerin niye bu kadar seyrekleşti lan kanser mi oldun bi gecede allah korusun.

Allah allah kısa bide tüyleri. Noluyo ya. Gözümü açtım ve üzerime baktım. Allahım bu bi kol. Bu kimin kolu lan? Sola döndüm. Karan? Ne? Bir dakika şuan her şey çok karışık gerçekten. NE OLUYOR BU AŞŞŞŞAĞILIK EVDE?? Yorganı hafifçe kaldırdım ve üzerime baktım. Allahım yoo yooo yapmadın desin biri bana hayır. Kız benim kıyafetlerim nerde?karan niye benim yatağımda yatıyor?pakize ne ara kanser oldu? Ay son soru olmadı o bir yanlış anlaşılmaymış. Tamam şimdi neler olduğunu hatırlayacağım ve her şey düzelecek. Karanı uyandırmamaya dikkat ederek yavaşça yataktan kalktım ve bulduğum rastgele bir sweati üzerime geçirdim. Altıma bir kilot giydim ve üzerine de kısa bisikletçi taytı giydim. Ayaklarıma çorap giyip pembe tavşanlı patiklerimi ayağıma geçirdim ve sessizce odadan çıkıp mutfağa geçtim. Düşünmem lazımdı. Kendime bir kahve suyu koydum ve ketılın suyu kaynar kaynamaz kahvemi hazırladım. Sigaramı ve kahvemi alıp balkona çıktım ve puflardan birine oturdum. Düşünmeye başladım. Dün en son ne hatırlıyordum. Adamın evinden çıktım sonra eve geldim banyo ettim. Ondan sonra bakım yaparken şarap içmeye başladım. Evet buraya kadar hersey normal. Peki sonra ne oldu? Sigara içtim. Sonra sonra sonra. Sonra ne oldu ya. Heh kapı çaldı. Evet kapı çaldı ben kapıyı açtım demekki gelen karandı. Herif benim odamda uyuyor AMİNAKOYİM. Tamam ama biz nasıl o aşamaya geçtik. Bunu düşünmemle birlikte her şey bir anda aydınlanmıştı. Sırayla yaşanan her şeyi hatırladım resmen. YA BEN NE KADAR GERİZEKALI BİRİYİM YA. Adam beni yıllarca bir sapık gibi takip etmiş. Üstelik karşıma da çıkmamış. Babamı öldürmek için oraya gelen ve tesadüfen tanıştığım bir katil,mafya artık her neyse ben onunla dün gece baya baya seviştim. Allahım bana beyin verirken ben nerelerdeydim. İnanamıyorum ya. Ben bir avukatım ve ben dün gece bir katil olma ihtimali çok çok yüksek olan bir mafyayla beraber mi oldum yani?! Gerizekalı eflal gerizekalı. Sigaramı çıkarttım ve bir fırt çektim. Allahım adam birazdan uyanacak ben ne yapıcam peki. LAN BENİM BU GÜN DERSİM DE VAR. Kalk kızım kalk odandan eşyaları al hazırlan o uyanmadan da çık git evden. Bir daha da görme yüzünü bu psikopatın. Ayaklanıp odama doğru yola koyuldum ama çok sessiz davranıyordum. Dolaptan kafamda birbiriyle olabileceğini düşündüğüm kıyafetleri,laptop çantamı ve okula giderken kullandığım çantayı aldım. E makyaj? Of of. Makyaj masama doğru ilerledim ve bir kapatıcı,sünger,rimel,allık alıp çıktım. Makyajı arabada yapmaya karar vermiştim. Of bu herif katil ya. Sessiz ve hızlıca salona geçip giyindim. Üzerime beyaz bir gömlek altıma da siyah bir kumaş pantolon giymiştim. Ayaklarıma topuklu giyecektim ama ses yapar diye onları arabada giymeye karar verdim. Evden terlikle çıkacağım yani. Aldığım makyaj malzemelerini çantama attım ve çıkmak için kapıya yöneldim. Lan. Bu katil beni göremeyip çok öfkelenirse de pakizeyi öldürürse? Üzgünüm pakize bu gün sende benimle geliyorsun. Can ve mama güvenliğin için kızım. Pakizenin cam çantasını aldım ve pakizeyi içine koydum. Mamasını da küçük bir poşete koyup çantama attım. Allahım  pakizeyle beraber üç çanta ve ayakkabıları nasıl taşıyacağım ben bu gün?? Neyse evladım için değer. Anahtarı kapının üzerinden çektim ve sessizce evden çıkıp kapıyı kapattım. Koşarak asansörün düğmesine bastım ve yere koyduğum çantaları alıp asansöre bindim. Şükür yakalanmadan inebilmiştim aşağıya. Ya ben neler yaşıyorum aminakoyim biri bana açıklasın ya. Arabama ilerleyim açtım ve bindim. Bi an önce burdan uzaklaşmam lazımdı o yüzden hızla gazladım. Bir süre sonra sağa çektim ve pakizeyi yan koltuğa koydum. Ardından çantamdan telefonumu çıkartıp mesaj arama varmı diye baktım. Önemli bir şey göremediğimde telefonumun ön kamerasını açtım ve makyajımı yaptım. Evden terlikle çıkmıştım. O yüzden ayakkabılarımı giydim. Sonra da saatin daha erken olduğunu görüp bir şeyler yemek için bir kafeye gittim. Her şeyi alıp Pakizeyle arabadan indim ve kafede güzel bir masa bulup oturdum. Kendime tost ve çay,pakize için de küçük bir çay tabağında su rica ettim. İstediklerim geldiğinde pakizenin çantasını araladım ve suyu koydum. Ardından çantamda getirdiğim mamanın birazını kendi çayımın tabağına boşaltıp onu da pakizenin önüne koydum. O yemeğini yerken bende yemeğimi bitirdim ve onun çantasını kapatıp biraz ders çalışmaya karar verdim. Laptobumu açıp birazdan gireceğim dersin tekrarını yaptım. Ama zaten çalıştığım hiçbir şeyden hiçbir şey anlamıyordum. Dün yaşananlar,karanın bir katil olması,babam. Bütün bunlar beni o korkunç geçmişe götürüyordu. İzmir. O kadar özledim ki izmiri resmen burnumda tütüyordu. Ama o şehre bir daha gidersem geri döndüğümde şu an olduğum kadar güçlü olamayabilirdim. Ben izmirden giderken çocukluğumu da doğduğum evin bahçesine gömüp geldim buraya. Ve şimdi yıllar sonra o eflalin olduğu şehire tekrar gitme düşüncesi kalbimin sancımasına sebep oluyordu. Bunları düşünmeyi bir kenara bırakmaya karar verdim. Ama bu şehirden uzaklaşmalıydım. Enazından bir kaç hafta. Çünkü kirli hissediyordum. Onca şey yaşadım,hiç tanımadığım insanlarla beraber oldum, hatta ajanlık bile yaptım. Hiçbiri bana kendimi kirli hissettiremedi. Geçmişi hatırlayana dek. Bir katille birlikte olana dek. Kendi kendime ona karşı bir şey hissedip hissetmediğimi sordum. Hafifçe gülümsedim. Sanki artık herhangi birine bir şey hissedebiliyormuşum gibi.
.
.
.
Dersten çıkınca koşarak Pakizeyi bıraktığım kafeye ilerledim. Hep gittiğim bir kafenin arada muhabbet ettiğim bir çalışanına emanet etmiştim onu. Ve bu bir kaç haftalık uzaklaşma için de üniversitedeki işlerimi halletmiştim. Hocalarla konuşmuş ve rektörlüğe gidip dilekçe vermiştim. Çok uzun kalacağımı sanmıyordum bu yüzden sadece bir haftalık izin almıştım. Sebep olarakta bir akrabamın cenazesinin olduğunu ve memlekete gideceğimi söylemiştim. Bazı derslerimiz zaten online olarak devam ediyordu. Onun dışındakiler içinde kendim bir şekilde halledecektim. Kafeye girip pakizeyi aldım. Tam çıkarken de tesadüfen eylülle karşılaştık. Çok ısrar edince kıramayıp kahve teklifini kabul ettim.