Beren'den
Gözlerim ikide bir duvara yaslanmış olan doktorun üzerine kayıyordu. Değişik biriydi. Şimdiye kadar tanıtığım kimseye benzemiyordu ve bu onu merak etmeme neden oluyordu.
"Osman." Diye seslenen yaşlı bir adam hemen doktorun yanında durmuştu.
Osman mı?
İsmi Osman mıydı?
Gülümseyerek sırtımı yaşlandığım duvardan ayırdım.
İlk ben öğrenmiştim.
İsminin anlamı ateş adam'dı kendini mi yakıyordu yoksa karşısındakileri mi?
İkili Arpaça konuşmaya başlayınca umutsuzca duvara geri yaslandım.
Keşke Nova'dan biraz öğrenseydim bu dili.
Doktor yani osman konuşurken bir şey fark etmiştim aksanı biraz bozuktu sanki?
Buralı değil miydi yoksa?
Buralı olsaydı aksanı bu kadar bozuk olmazdı değil mi?
Nereliydi o zaman?
Heycanlanmıştım. Onunla alakalı bir şeyler öğrenmek, onu karakterini keşf etmek hiç bilmediğim bir sehiri keşfetmek gibi beni heyecanlandırdı.
Karşısında dikilen Adam Osman'a başını sallayarak yanından ayrıldığında yanına doğru yürüdüm.
"Sen buralı değil misin?" Arkasına dönerek bana baktı.
Direk sormuş bulunmuştum.
"Nerden anladı" diye sordu.
Doğru tahmin etmiştim.
Kolarımı önümde bağlayıp ağırlığımı bir bacağıma vererek "aksanın seni ele veriyor." Dediğimde kaslarını kaldırarak.
"İki ayda bu kadar oluyor anca hanımefendi." Diyerek koidorun sonunda bulunan koltuklara doğru yürüdü.
"İki ay mı? İki aydır mı bu ülkedesin?"
"Evet."
"Peki sen Nerelisin Osman?" Deyip Arkasından yürümeye başladım.
"İsmimi de öğrenmiş." Dediğinde koltuğa oturmuştu hemen arkasından bende karşısında ki koltuğa oturdum.
"Sana bir soru sordum ama ben."
"Senli benli de konuşulmaya başlanmış." Dediğinde hayretle ona baktım.
Konuyu o kadar farklı yerlere çekmeyi başarıyordu ki şaşırıp kalıyordum her defasında.
Zeki biriydi. bir insanı nasıl manipüle edeceğini çok iyi biliyordu.
"Tamam nereli olduğunu söylemek istemiyorsan söyleme." Deyip önüme döndüm.
Çünkü lafı uzatığı hiç bir konuşmamız benim istediğim yöne doğru gitmiyordu. Hoş aramızda iki yada üç defa geçen diyelok olmuştu.
İşte bende de bu yüzden merak duygusu yaratmamış mıydı.
"Almanım ben." Kendi düşüncelerim içerisinde dağıldığım bir anda verdiği cevap ile bocaladım ama hızlıca toparlayıp, Ona sırtımı dönmüş koidorun sonundaki odalardan birini kapısına bakıyordum.
"Bunu ilk başta söylemek bu kadar zor olmamalıydı."
"Zor olan nereli olduğumu söylemem değil di tabiki."
