GÜLPERİ

8. bölüm Gülperi hapisten çıkıyor( karekter tanıtımı)

Mahkeme kararı ile yağız babasına verilmişti. Zaten babasının( Mahmut) oğlunu annesine bırakma gibi bir niyeti yoktu.

Mahmut'un tek oğlu ve çocuğuydu Yağız. Onu hiç bırakırmıydı. Onu annesinden alıp kendi gibi yetiştirmekti planı. İleride bütün malını ve şirketlerini ona devredecekti. Tek varisi yağızdı. O yüzden yağız' ı asla annesine birakamazdı. Tıpkı babasının ona öğrettiği gibi o da zamanı gelince Yağız 'a kaçakçılığı öğrenecekti.

Füsun'un dünyada tek yaşama sebebi olan evladını da elinden almıştı. Füsun adı gibi biliyordu Yağız'ı kendine düşman gibi yetistirecekti. Yağız'ın mahkeme salonundan çıkarken anne diye bağırışı bütün salonu çınlatıyordu. Füsun'un ise dizlerinde fer kalmamıştı. O kadar çok üzülmüştü ki boğazına koca bir yumru oturmuştu. Nefes bile zor alıyordu.

Füsun koğuşa tek başına gelince Gönül ile gulperi koşarak füsun'un yanına geldiler.

Gönül füsun'un kollarından tutarak,
- Ne oldu Füsun bu halin ne? Yağız nerede? Deyince

Füsun bitkin bir halde,
- Onu benden aldı. Kendi gibi yetiştirecek. Bana düşman olarak büyütecek (ağlamaya başlayarak) Ben oğlum olmadan ne yaparım. Suçsuz olduğumu da ispatlayamıyorum. Kalbim sızlıyor Gönül. Şu an sadece ölmek istiyorum. Dedi

Gönül
- Sakın öyle düşünme. Senin asıl çocuğun için yaşaman lazım. Onu kurtarman gerekli. Elbet buradan çıkacaksın. Hemen karamsar olma.

Uzun bir müddet Füsun, Gönül'e sarılarak ağlamıştı. Konuşamıyordu. Boğazında kelimeler düğümleniyordu. Füsun hapisten hiç çıkacağını ümit etmiyordu.

O sırada Gülperi de bir köşede oturmuş sessizce ağlıyordu. Yağız 'a çok alışmıştı. Onun doğduğundan beri tek tanıdığı çocuk yağız olmuştu. Onun gitmesi Gülperi'yi çok üzmüştü. Ama yakında Gülperi' de hapisten çıkacaktı. Çünkü 6 yaşına girmesine az kalmıştı.

6 yaşına gelen mahkumların çocukları, eğer varsa bir akrabasına verilir. Eğer akrabasi yoksa çocuk esirgeme kurumuna giderdi. O yüzden Gulperi'nin hapisten ayrılmasına az kalmıştı. Ama annesi bu durumu hiç Gülperi'ye anlatmamıştı.

Bir gün Gönül Gülperiyi karşısına alarak onunla konuşmaya karar vermişti.
-Güzeller güzeli peri kızım. Biliyorsun 6 yaşına girmene 3 ay kaldı.

Gülperi,
-Evet biliyorum anneciğim. Dedi ve gulumsedi.

Gönül ona üzüldüğünü belli etmeyerek, heyecanlı bir şekilde,
-iste sana büyük bir sürprizim var. Bu doğum gününde anneannende olacaksın. Dedi

Gulperi şaşkın bir şekilde.
-Oleyyy Buradan çıkıyor muyuz artık. Diyerek gözlerini kocaman açtı.

Gönül
-Evet artık senin buradan kurtulma zamanın geldi.

Gülperi,
-Anneannem bizi görünce çok sevinir. Hem bana hazırladığı o oda çok güzeldi orada oynamak çok istiyorum dedi.

Gönül kendisinin çıkmayacağını söyleyemiyordu. Onun buna çok üzüleceğini biliyordu. Ama söylemesi gerekiyordu. Butun cesaretini toplayarak,
-Ama kızım ben bir müddet daha burada kalacağım. Sen şimdilik tek başına gideceksin. Dedi