GÜLPERİ

11. bölüm şüpheli adam

Gülperi annesi ve anneannesi ile birlikte eve gelmişlerdi. Hemen kapıdan girmeden annesinin karşısına geçerek,
-Hoş geldin anneciğim.  Sonunda hakkettiğin yerdesin. (Ellerini açarak) Allahım sana şükürler olsun . Dedi ve annesine bir kere daha sarıldı.

Sultan( anneannesi)
-Hoş geldin kızım. Yıllardır hayalini kurduğumuz gün geldi sonunda. Çok mutluyum . İnşallah bundan sonra hep mutlu olacağız. Diyerek göz yaşlarını sildi.

Gönül,
- İnşallah anne . Ben de çok mutluyum. hapiste geçirdiğim o günleri artık hatırlamak bile istemiyorum .

Gülperi
-O zaman hadi hanımlar. Kapı önü sohbetiniz bittiyse şu sofrayı hazırlayalım. Her şeyi bana kitlemeyi düşünmüyorsunuz değil mi? Diyerek herkesi gülümsetti

Hep birlikte içeriye geçtiler.  Güzel bir sofra hazırlayıp, hem yemek yediler hemde muhabbet ettiler. O gün akşamlara kadar konuştular. Saat 2 oldu ama hâlâ uyuyamıyorlardı .  Mutluluktan saatin kaç olduğunun farkına bile varmıyorlardı.

Sultan (anneanne) saate baktı.
- Ooo saat 2 yi geçmiş yatsak iyi olacak .

Gülperi,
- Olur annemle yatmak çok istiyorum . Tıpkı küçüklüğümde ki gibi . Dedi.

Gönül,
- Ben de çok özledim.  Diyerek tebessüm etti.

Sonra Gülperi'nin odasında ki yatağa gittiler. Gulperi yatakta annesine sıkıca sarılarak yattı. Anneside ona sarılıyordu . İkisininde aklından hapiste birlikte geçirdikleri günler geçiyordu. Ama birbirlerine tekrar hatırlatmamak konuşmuyorlardı.

Gönül'un gözünden hapiste geçirdiği günler film şeridi gibi geçiyordu. O günleri düşündükçe ağlayası geliyordu. Ama aglamaması gerektiğini düşünerek kendini tutuyordu. Çünkü Gülperi'nin üzülmesini istemiyordu. Gönül kendini aglamamak için tutarken, bir anda kolunun ıslandıgını farketmişti  O an Gülperi'nin ağladığını anladı. Küçükken de bu şekilde ağlıyordu.  Asla ağlarken sesi çıkmazdı.

Hemen Gönül Gülperi'nin yüzüne bakarak,
-Kızım neden ağlıyorsun. dedi

Gülperi,
- Bilmiyorum anne sana sarılınca kendimi tutamadım. Hâlâ inanamıyorum.  Sanki hiç hapisten çıkmayacakmışsın  gibi geliyordu. En çok üzüldüğüm de suçsuz olduğun halde 16 yıl hapiste yatman beni çok üzüyor.  Şunu da cok merak ediyorum . Neden sen polislere haydar baba diye birinin olduğunu soyleyince hic sorusturmadan seni hapise attılar. Bu cok sacma degil mi ? . En azından babamin seni döverken, bağırış sesini duyan komşuların ifadesini alsalardı.    Ben bu haksızlıkları düşündükçe çok üzülüyorum. Ben haketmedigim halde anne özlemi ile büyüdüm. Bunun hesabını kim verecek.  Gercekten haklı olmanın hiç bir önemi yok . Parası olan yada güçlü olan kazanıyor.

Gönül,
-Kızım bunları düşünerek kendini üzme.  Ben yıllarca düşündüm, üzüldüm, ağladım.  Hiç bir faydası olmadı. Ama şimdi her şey bitti . Bak ben artık burdayım.  Bu göz yaşları artık sevinç göz yaşları olsun . Bundan sonra üzülmek yok tamam mı? Dedi

Gülperi,
-Tamam anneciğim. Seni de üzmek istemedim .

Gönül
- peri kızım benim . Sen beni nasıl uzebilirsin ki ? Diyerek başını öptü.

Daha sonra birlikte uyuyup kalmışlardı. Sabah kalktıklarında mis gibi börek kokusu geliyordu.

Gülperi,
-Anneannem gene döktürmüş.  Börek yapmış galiba . Keşke beni uyandırsaydı. Yardım ederdim . Dedi

Gönül,
- Gidelim bakalım yapılacak birsey varsa yaparız.  Dedi

Birlikte mutfağa gittiler .