GÜLPERİ

14. bölüm. Gülperi'nin zor anları

Gülperi ballelerin arasından annesine bakıyordu. Annesi bir anda yere yığılınca hemen dışarıya çıkarak annesinin yanına geldi.

O an Gulperi ne yapacağını şaşırmıştı. Yerde yatan annesini omuzlarından tutarak "Anne anne" diye bağırmaya başladı. Annesini sırtından vurmuslardı. Gulperi eline gelen kanı farkedince , annesini vurduklarını anlamıştı.

Hemen telefonu çıkararak ambulansı aradı. Gülperi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

Annesinin elini tutarak,
- Ne olur anne dayan. Kapatma gözlerini bana bakmaya devam et .

Gönül ise konuşamıyordu. Gülperiye son bakışları olduğunu anladığından dolayı olacak ki, gözlerinden iki damla yaş süzülmüştü.

Gülperi bir yandan annesinin göz yaşlarını siliyor bir yandan da ağlıyordu.
Annesinin gözlerinin yavaş yavaş kapandığını gören Gülperi annesine yalvarır gibi,
- Anne ne olur anne dayan . Bana bak . Bizim daha çok güzel günlerimiz olacak. Kendin için degilse de benim için dayan. Ne olur anne ben sana kavuşmayı yıllarca bekledim . Beni bırakamazsın . Dese de annesinin gözleri kapanmıştı.

Ama hâlâ nefes alıyordu. Gülperi annesinin gözleri kapanınca yüksek bir sesle " anne" diye bağırdı.

Gülperi acısı tarif edilmeyen bir duygu yaşıyordu. Sanki göğsü daralıyor, biri onu boğuyormuş gibi hissediyordu.
Üzüntü ile kızgınlığı bir arada yaşıyordu. Canından cok sevdiği annesi kanlar içinde yerde yatarken, hiç bir şey yapamıyor olması onu kahrediyor, Aynı zamanda o adamlara güvenip polisleri aramadigi için de çok pişman oluyordu.

Ambulans gelene kadar Gülperi annesine sıkıca sarılarak " Anne beni bırakamazsın. Seni çok seviyorum anne . Beni duyuyor musun? Allahım ne olur onu bize bağışla. Diye dua ediyordu.

O sırada ambulans ve polis arabası geldi. Hemen Gönül'ün yaşayıp yaşamadığını kontrol ettiler . Gönül'ün nefes almadığını farkeden hemşire hemen kalp masajı yapmaya başladı. Kalp masajı İşe yaramayınca hemen ambulansa bindirip içeride kalp masajı yapmaya devam ederlerken, bir yandan da hastaneye götürüyorlardı.

Gulperi ise polisler ile birlikte annesini götürdükleri hastaneye gelmişti. Gülperi ne yapacağını ne düşüneceğini bilmiyordu. Annesini neden vurduklarına anlam veremiyordu. Sürekli " bizi kandırdılar annemi vurmayacaklarını söylemişlerdi ama vurdular. Halbuki annem borcunu ödemişti. Neden ama neden? Allahım sen aklıma mukayyet ol. Annemi bize bağışla Allahım. Diyerek ağlıyordu.

O sırada anneannesi aradı. Anneannesinin aradığını görünce, bi an nasıl söyleyeceğini düşünerek duraksadıktan sonra, yapacak hiç bir şey olmadığı için telefonu açmıştı.

Gulperi telefonu açınca anneannesi hemen,
- Ne oldu Gulperi? dedi . Gulperinin ağladığını duyunca daha gür bir sesle,
- Gulperi sana diyorum ne oldu? Söylesene .

Gulperi kekeleyerek,
- Annemi vurdular anneanne. dedi güçlükle.

Sultan nine
- Ne diyorsun sen . Nasıl şimdi? Nerede?

Gülperi,
- Hastanedeyim anneanne . Annemi acil ambulansla hastaneye getirdiler . Şu an içeride. Ne yapıyorlar, neler oluyor hiç bilmiyorum. Kapının önünde bekliyorum . Dedi.

Anneannesi hemen telefonu kapatıp yola çıktı.

O sırada bir hemşire Gülperi'nin yanına gelerek,
- Gel seni de muayene edelim kötü görünüyorsun. dedi

Gülperi sadece
- Ben iyiyim beni bosverin annem nasıl? İyimi? Dedi

Hemşire,
- Onu doktor bilir. Daha müdahale ediyor. Ama senin de muayene olman gerekiyor. Çok kötü görünüyorsun. Sadece bir iğne vuracağız. Merak etme hemen biter. Dedi.