GÜLPERİ

9. bölüm Gulperi'nin annesini ziyaret etmesi

Gulperi anneannesi ile arabada evlerine giderken güm diye çıkan ses ile irkilmişleridi.

Şoför
-Allah'ım yarabbim hep mi arızalı insanlar beni bulur. diyerek arabadan indi.

Gulperinin anneannesi
-Korkma kızım ufak bir kaza oldu. Sanırım arkadan gelen araba hızını kesemeyip bizim taksiye çarptı. Gel hadi arabadan inelim. Dedi

Arabadan indiklerinde taksi şoföru bağırıyordu. Diğer arabanın şoförü ise sakin bir şekilde hasar ne ise öderiz kusura bakmayın dikkat edemedim diyerek özür diliyordu.

O sırada diğer arabanın kapağı açıldı. Arabadan bir çocuk çıktı. Bu yağızdı. Gulperiyi görür görmez tanımıştı. Hemen Gulperi'nin yanına koştu.

Yağız
-Gulperi bu sensin. Sen hapisten çıkmışsın. Dedi

Gülperi
-Evet daha bu gün çıktım. Şimdi anneannemde kalmaya devam edeceğim. Sen ne yapıyorsun buralarda mı yaşıyorsunuz.

Yağız
-Bizim ev burada değil. Babamın iş yerine gidiyorduk. Bak sana bisey göstereceğim. ( kolunu acarak) senin verdiğin bilekliği hâlâ takıyorum. Çıkarınca da saklıyorum.

Gulperi gülümseyerek,
-Cok sevindim . Dedi

Yağız kısık bir ses ile
-Sey Gulperi annem nasıl. Babam onu görmeme hatta onun ismini söylememi bile istemiyor. Ama ben annemi çok özledim.

Gülperi
-Ama neden

Yağız
-Çünkü o çok büyük bir hata yapmış. Cezasını cekmeliymis. Biz de onunla bi daha görüşmeyecekmişiz. Dedi.

Gulperi
-Ama Füsun teyze çok iyi birisi. Seni o da çok özlüyordu.

Yağız tam ona cevap verecekken birisi Yağız 'ı çağırdı. Hemen koşarak Yağız gitti.

Gulperi ile anneannesi de başka bir araba tutarak eve gittiler. Gulperi'nin aklı Yağız da kalmıştı . Ona çok üzülmüştü. Eve geldiği zaman her şeyi anneannesine anlattı. Anneannesi de çok üzüldü. Fakat elimizden hiç bir şey gelmez diyerek Gulperiye takmaması gerektiğini söyledi.

Gulperi zaten anneannesinin onun için hazırladığı odayı görünce her şeyi bir anlığına unutmuştu. Oda o kadar güzeldi ki bir sürü oyuncak vardı. Yerde Renk renk balonlar vardı. Gulperinin çok hoşuna gitmişti.

Gulperi oyun oynarken anneannesi Gulperinin eşyalarını dolaba koymaya başlamıştı. Eşyaların arasından Gönül'ün Gulperiye diktiği bebek çıktı.
Gulperi annesinin diktiği bebeği görünce hemen oyunu bıraktı. Annesinin diktiği bebeği alarak ağlamaya başladı. Oyuncağa sıkıca sarılarak
- anneanne ben annemi çok özledim. dedi ve odada bulunan yatağa kıvrıldı.

Anneannesi hemen Gulperi'nin baş ucuna oturarak saçını oksamaya başladı.
- Seni çok iyi anlıyorum. Bende aynı duyguyu annen evlenince yaşadım. Ve daha sonra hapise girince dahada kötü oldum. Günlerce gözüme uyku girmedi. Ama her şey geçiyor. Bak sen geldin. Sonra annen gelecek . İnşallah bitecek. Bunların hepsi geçmişte kalacak. Sen çok üzülme tamam mı? Ben şimdi sana çok güzel bir masal anlatayım sen dinle olur mu? Dedi

Gulperi
-Tamam olur. Ben masalları çok seviyorum. Annem de çok anlatırdı. Ben sonuna gelmeden hep uyuyordum. Dedi

Anneannesi,
-Cok guzel. O zaman sana pamuk prensesi anlatayım sende gözlerini kapat beni dinle. dedi

Gulperi gözlerini kapattı. Annesinin diktiği bebeğe sarılarak anneannesini dinliyordu. Anneannesi masalı bitirmeden uykuya dalmıştı. Anneannesi yavasca ışığı kapatıp dışarıya çıkmıştı.