Dani dosyayı açtığında karşısına çıkan ilk şey küçük bir fotoğraftı. Fotoğrafta Can olduğunu tahmin ettiği genç çocuk yüzünde büyük bir gülümsemeyle bir köpekle oynuyordu.
"Can Özsoy. 30 yaşında. Bekar"
Sonerin sesini duyduğu anda yüzü şaşkın bir ifade aldı. Eline aldığı diğer fotoğrafı daha dikkatli incelemeye devam etti. Muhtemelen koşu sonrası çekilmiş bir selfieydi. Şapkasının üzerine kapişonunu geçirmişti. Yumuşacık gözüken saçları dağınık bir şekilde alnına dökülmüş, yüzü kızarmıştı. Büyük kahverengi gözleri, biçimli dudakları, düzgün burnu, temiz yüzüyle tam bir erkek güzeliydi.
"Bu çocuk 30 mu? Hiç yaşını göstermiyor "
"Konumuz bu değil, Dani."
Dani sırıtarak Sonere baktı.
"Ee bu çocuğun İstanbul'da olduğuna nerden eminiz?"
"Çünkü bu sabah havaalanında kartını kullanmış"
Dani bir kez daha şaşkın bir ifadeyle arkadaşına döndü.
"Çocuk babasından kaçıyor, muhtemelen babasının onu aradığını biliyor, ama kartını kullanıyor. Doğru mu anladım?"
"Evet "
"Gerizekalı mı bu?"
"Bilmem, karşılaşınca anlarsın sen onu"
Dani bir kez daha fotoğrafları kurcalamaya devam etti. Bir tanesi hemen dikkatini çekti. Fotoğrafta Can gözlerini kapatarak bir adamın omzuna yaslanmış, adam da Canın saçlarını öpüyordu.
"Vay be Adanalıya bak"
Soner gözlerini yoldan çekerek arkadaşının elindeki fotoya baktı.
"Baran Yılmaz. Eski sevgilisi"
"İlginç. Neden ayrılmışlar peki?"
"Adam polis. Organize şubeden. Cana sırf işlerin içine girmek için yaklaşmış. Bizim saf aşık da kanmış. Ama babası uyanık adam. Hemen durumu anlamış. Bu yüzden operasyon yatmış"
Dani elindeki fotoğrafı bir kez daha dikkatle süzdü.
"Evet, gerçekten gerizekalıymış"
"O zaman işin kolay. Hadi gene iyisin Dani"
"Peki bu çocuk babasından neden kaçıyor?"
"İşte onu bilmiyoruz"
"Peki patron bu çocuğu neden istiyor? Hem de canlı olarak"
"Bilmem. Rakibinin oğlu. Belki bir şekilde ceza kesecek. Belki koz olarak kullanacak. Kara Mahmut bu. Artık aklında ne varsa"
Dani bir başka fotoğrafı eline aldı. Bir az daha yüzüne doğru yaklaştırdı.
"Hmm. Desene yazık olacak şu güzelliğe"
Soner arabayı havaalanının karşısına park ettikten sonra arkadaşına sert bir bakış attı.
"Aklından bile geçirme Dani"
Dani fotoğrafları cebine koyarak arkadaşına döndü.
"Neyi?"
"Anladın sen onu"
"Saçmalama Soner, ben işimi asla yatağa taşımam"
Arka koltuktan deri ceketini ve sırt çantasını alıp arabadan indi.
"Dikkatli ol Dani. Tamam, çocuk pek de tehlikeli biri sayılmaz ama babası Tekin Özsoy. Hafife alma"
"En fazla 3 güne burdayım Soner. Adios"
Dani arkadaşına son bir bakış atarak havaalanına doğru ilerledi.
Bölümler çok kısa biliyorum, ama uzun yazamıyorum. Kalemim iyi değil. Ve dil sıkıntısı var.
Türkçeyi dizilerden sökmüş biri olarak ilerde klişe sahnelerimiz çok olabilir, sorry :D
bu hikayenin MC ile alakası yok ve de olmayacak. Çünkü programı 1 gün bile izlemedim
ve yorum yazarsanız sevinirim, nasıl gittiğiyle ilgili bir bilgim olur. sıkıcı mı değil mi bilmek istiyorum <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
av mevsimi
General FictionBu hikayedeki kişiler ve olaylar tamamen kurgudur. Gerçek kişi ve kurumlarla hiç bir bağlantısı yoktur.
