03

159 16 21
                                    

පසුදින උදෑසනම යන්තමින් වැටෙන හිරු එළියත්, ඝන මීදුම් පටලයත් අතරින් ඇස්ට්‍රියා  ඇගේ සේවිකාව සමග ගමන් කළේ එලේනාගේ සුව කිරීමේ අංගනයට. එහි එළිමහනක විශාල ඇබීස් ගසක් පාමුල භාවනා කිරීමටත්, මානසික ඒකාග්‍රතාව වර්ධනය කර ගැනීමටත් සුදුසු පරිදි සකසන ලද පීඨිකාවක එලේනා සිය මිණිබිරිය පැමිණෙන තෙක් බලා සිටියා...

තමන්ට බොහෝ විට දෝෂාරෝපණයක් එල්ල වනු ඇතැයි කල්පනා කරමින් ඇස්ට්‍රියා  සෙමෙන් සිය මිත්තන්ණිය වෙත පිය මැන්නේ පෙර දින නින්දට පෙර ඩ්‍රයිඩන් ව කෝප කිරීම පිණිස ඇය කළ ක්‍රියාව මේ වනවිට එලේනා  අනිවාර්යයෙන් දන්නවා ඇතැයි සිතමින්.

නමුත් එවැන්නක් සිදු නොවුන විලසින් මුළු පුහුණු කාලයම ගෙවී ගියේ උදෑසන ආහාරය සඳහා අභ්‍යාස නවතන තෙක්ම එලෙනා ඔහු ගේ නමවත් සඳහන් නොකරමයි.

" හොඳ ආරම්භයක් ඇස්ට්‍රියා , අප දැන් උදෑසන ආහාරය සඳහා යා යුතුයි" එලේනා එසේ කියමින් පීඨිකාවෙන් ඉවතට යන්නට සැරසුණා.

" මට... මට කුසගින්නක් නැහැ අත්තම්මා... මා මේ සුව කිරීමේ අංගනය පරීක්ෂා කර බලන්නම්... ඔබ යන්න"

" ඔහ් එහෙමද? ඔබේ කැමැත්තක්..." එලේනා ඇගේ හේතුව දන්නා බැවින් සිනහසෙමින් ඇස්ට්‍රියා ට පිළිතුරු දුන්නා....
.
.
.
.
" ඩ්‍රයිඩන් , ඔබ අද එහි යා යුතුමයි, ඔබ ඔටුන්න හිමි කුමාරයා... ඔබ රාජ්‍ය පාලනය ගැන දැනුමක් ලබාගත යුතුයි. එය මෙහි සැඟවී සිට කරන්නට නොහැකියි." එමානුවෙල්  ඔහුගේ ගැඹුරු සහ සන්සුන් හඬින් ඩ්‍රයිඩන්  ට කියා සිටියා .

" ඒත් සීයා... මම අකමැතියි රාජ්‍ය පාලනය කරන්න. නිදහසේ ජීවත් වෙන්න අයිතියක් නැතිද මට? මම රාජ සභාවේ ඝෝෂාවට, කොටින්ම කියනවානම් අපගේ මාළිගයේ ඝෝෂාවට පවා අකමැතියි. මම ආසම මෙහි, ඔබ දෙදෙනා සමග රැඳෙන්න" ඔහු හේතු දක්වද්දී එමානුවෙල්  නිරුත්තර වුණා.

" මේ ඔබේ උරුමය මගෙ දරුවෝ... ඔබ එහි යා යුතුයි."

ඩ්‍රයිඩන්  කෑම මේසයෙන් නැගී සිටියේත්, තව දුරටත් කුස ගින්න දරාගත නොහැකිව කට්ටි පනිමින් සිටි ඇස්ට්‍රියා  කෑම මේසය අසලට පැමිණියේත් එකවර.

🌓 දූවිලි තාරකා 🌓 [COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora