🌓 දූවිලි තාරකා 🌓 [COMPLETED]

12

අවට තිබූ දැඩි නිහඬ බව නිසාම වේගවත්ව ඉහළ පහළ යන්නට පටන් ගත් ඇගේ හුස්මෙහි හඬ ඔහුට හොඳින්ම ඇසුනා. විශාල වූ ඇගේ දෙනෙත් මත රැඳුන විස්මයත්, කෝපයත්, ආදරයත් මිශ්‍ර වූ අමුතුම හැඟීම ඔහුව වියවුලට පත් කළා. ඇය උත්සහ කළේ සඳළුතලයෙන් පිටව යන්න, හැකි තරම් වේගයෙන්. තව දුරටත් ඇය එහි රැඳෙන්න අකමැති බව තේරුම් ගත් ඔහු, තමන්ට පිටුපසින් වූ දොරටුව විවෘත කළා. ඒ සමගම සිර කූඩුවකින් නිදහස්ව පැන යන සිරකාරියක සේ ඇය ඉක්මනින් පිටවී සිය කුටියට වැදුනා.

තමන් කළේ වරදක් දැයි ඩ්‍රයිඩන් කල්පනා කළේ මේ සියල්ල දැනගන්නට ඇය තවමත් සුදුසු වයසටවත් එළඹ නැති බව කල්පනා කරමින්. නමුත් එය සඟවාගෙන ඇයව මගහරිමින් සිටීම ඊටත් වඩා අණුවන ක්‍රියාවක් නොවේදැයි ඔහු කල්පනා කළා. ඇය පසුගිය දින දෙක ගෙවූ ආකාරය ඔහු දුටු නිසාම මේ අර්බුදය ඩාරාවෙන් පිට වන්නට කලින් විසඳාගන්නට ඔහු සිතුවා.
.
.
.
.
" සුබ උදෑසනක් ඇස්ට්‍රියා , ඔබ ඊයේ රාත්‍රියේ විවේක ගත්තේ නැතිද?" ඇය සමග උදෑසන භෝජනය සඳහා යන්නට පැමිණි කොලින් ඇසුවේ ඇගේ ඉඳිමී තිබූ දෑස් දෙස බලමින්.

" මා විවේක ගත්තා කොලින්" ඇස්ට්‍රියා සිහින් හඬින් පැවසුවත් ඇය රැය පහන් කළේ අවදියෙන් බව දැන සිටියේ ඇය පමණයි.

" ඔබ රෝගී වෙලාද? මා පරීක්ෂා කර බලන්නද?" කොලින් ඇගේ අත අල්ලාගන්න අතරේ පැවසුවා. ඒ එක්කම ඔවුන් ගමන් කළ කොරිඩෝවට වම් පසින් සම්බන්ධ වන කොරිඩෝව හරහා සිය සේවකයන් දෙදෙනෙකු සමග ඇතුළු වුණේ ඩ්‍රයිඩන් . ඇස්ට්‍රියා ඔහු දෙස බැලුවේ තිගැස්මකින්. ඒ සමගම ඉක්මනින් කොලින් අල්ලාගෙන සිටි තම අත නිදහස් කරගන්නට ඇය උත්සහ කළා.

" කොලින් මට හැකියාවක් තිබෙනවා මගේ රෝග නිර්ණය කරගන්නට. කරුණාකර මගේ අත නිදහස් කරන්න." ඇය එසේ කියද්දී ඩ්‍රයිඩන් කොලින්ට නිහඬව ආචාර කර එතැනින් නික්ම ගියේ සිතට නැගුණ කෝපය නිසාම අත මිට මොළවා ගනිමින්.

උදෑසන භෝජනය අවසානයේ ඔවුන් සියලු දෙනාම එළිමහනේ රැස් වුණා. සුන්දර ඩාරාවේ එදින තිබුණේ මීදුම් අතරින් ලා හිරු රැස් ගලා එන සෞම්‍ය කාලගුණයක්.