5.Bölüm

3.1K 106 6
                                    

Kardelen Kardağ'dan.

Kalbim delicesine atıyordu. Nabzım yükselmiş idi.

Her an yere yığılıp kalabilirdim.

Ne diye susuyordu bu adam da bana gerçekleri söylemiyordu.

"Konuşsana, dilini mi yuttun komutan?" Diye hiddetle bağırdım.

"Sen her şeyi ne diye üstüne alıyorsun. Git yat dinlen senlik bir şey yok." Dedi konuyu kapatmaya çalışarak.

"Ya sen şimdi doğruları söylersin-" cümlemi tamamlayamamıştım. Vurulduğum kısımdan feci bir sancı girmişti. "Ah" diye acıyla inledim. Komutan tam yanıma gelecek iken elimi havaya kaldırıp durmasını istedim.

"Yaklaşma. Bana olan biteni anlat. Beni kim vurdu?" Dedim yatağın köşesine geçip oturdum.

"Bunu sana söyleyemem, şimdi olmaz. Anla biraz beni de" dedi bana yavaş adımlarla ile yaklaşarak. Acı çekiyormuş gibiydi.

"Neyini anlayayım lan ne diyorsun sen, doğru düzgün anlat" dedim tekrar ayağa kalkarak.

"Anlatacağım, ama sakin ol dikişlerin patlayacak şimdi, otur." Dedi elimi tutup beni yatağa oturtarak.

Konuya nerden gireceğini bilmiyormuş gibiydi, kararsız idi.
Tam konuşacağı sırada odanın kapısı büyük bir gürültüyle açıldı.

"O geldi" dedi Buket panikle.

"O kim Buket, iyi misin sen?" Dedim yanına yaklaşarak.

"Tamam, sen sakin ol burda bekle" dedi Barlas hızla yerinden kalkarak.

"N'oluyor artık biriniz bana birşeyleri anlatın?" Dedim sinirle.

"Kızım şuan hiç sırası değil. Bir dur da", dedi Barlas odadan çıkarak.

Buket panikle odada dolanmaya başladı. Kimden bu kadar korkuyor du ki.

"Sakin ol bebeğine bir şey olucak çok stresli sin" dedim yavaşça koluna dokunarak. Ardından yatağa yönlendirdim.

Ellerini karnında birleştirmiş panikle bekliyordu. Yan profilini inceleyince daha da güzel olduğuna bir kez daha anladım. Siyah saçları, biçimli burnu, dolgun dudakları ve yemyeşil gözleri ile bir erkeğin isteyeceği türden bir kadındı.

Ben onu seyre dururken odanın kapısı tıklandı.

"Gel" dedim sakin bir ses ile.

"Kardelen, Hakan seni merak etmiş geçmiş olsuna gelmiş" dedi bir bana birde Buket'e bakarak.

Kafamı sallayıp yavaş adımlarla odaya yöneldim. Kalbimin, altı santim altından vurulmuştum. Kim yaptıysa iyi nişancıymış diye geçirdim içimden.

Barlas, ben yürürken zorlandığımı anlamış olucak ki koluma girerek ağırlımı onun üstüne vermemi sağlayıp beni salona yönlendirdi.

"Hoş geldin" dedim gülümseyerek.

Kafasını sallayıp "hoş bulduk" dedi aynı samimiyetle.

Buket Hakan'dan ne diye bu kadar korktu ki.

"Daha iyisindir umarım" dedi Hakan.

"Biraz ağrım sızım var ama, daha iyim" dedim.

Kır Çiçeğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin