20.Bölüm

3.1K 110 16
                                    

Keyifli okumalar.

Lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Yorumlarınızı merak ediyorum.

***

Bu ateş ikimizi de yakıyordu ve ben bu ateşte bile bile yanmak istiyordum

Barlas Kardağ'ın ateşi.

Koyulaşan gözleri bir an bile ayrılmadı üzerimden. Onu iliklerime kadar hissetmek istiyorum.

"Hazır mısın?" Dedi yakıcı sesi ile.

Kafamı sallayıp "hazırım." Dedim..

Dudaklarım üzerine kapanan dudakları ile aklım başımdan gitti, üzerimde ki kazağımı çıkarıp odanın bir köşesine fırlattı. Gözlerimin içine baka baka başını sağ göğüsüme gömüp emip ısırmaya başladı.

"Ah Barlas..." Diye bir inilti koptu dudaklarımdan.

"Barlas, ölsün sana." Dedi başını boynuma gömerek.

Kalbim deli gibi atıyordu.

Benden geri çekilip gözlerini gözlerime dikti, yavaş hareketlerle altımda ki eşofmanımı çıkarmaya koyuldu. Onu da çıkarıp kazağım gibi odanın bir köşesine attı.

"Siktir, çok güzelsin." Dedi hayranlık uyandıran bir sesle.

Heyecanlıydım, bir şey diyemedim.

Dudaklarını göğüsümden başlayarak alt karnıma kadar sürtüp yalamaya başladı. Elim saçlarına gitti saçlarını çekiştirirken odada yankı bulasn telefon melodisi ile yüzüme bakıp işine devam etti lakin telefon susucak gibi değil di.

"Tel- telefon çalıyor." Dedim kekeleyerek. Bu adam bana ne yaptı da bu hale geldim ben.

"Siktir et" dediği anda telefon tekrar çaldı.

Homurdanarak baş ucumuzda ki telefonu açıp kulağına götürdü hala üzerindeydi.

"Buyurun albayım, geliyorum" dedi kısa kısa konuşarak.

"Benim gitmem gerekiyor, ama en kısa sürede telafi edeceğim."

Gülümsedim "sorun değil işini hallet, ben seni hep beklerim."

Dudaklarıma sıkı bir öpücük bırakıp geri çekildi. " Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum."

O hızla askeri üniformasını giyerken ben büyük keyifle onu izliyordum, Barlas'ın tabiri ile dikizliyordum.

Yakışıklı bir kocam vardı.

Üstünü tamamı ile giyindikten sonra yanıma gelip saçlarım arasına küçük bir öpücük bırakıp "işimi olabildiğince çabuk bitirmeye çalışağım" dedi sıkıntılı nefesi ile.

Kafa sallayıp odadan çıkmasını izledim, o çıkarken bende odada dağılan kıyafetlerimi toparlayıp giyindim.

Hızla yorganın altına girip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

******

"Kardelen, kardeleeeen" diye beni sarsan ve kulağımın dibinde bağıran kişiye baktığım da Defneydi.

Kır Çiçeğim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin