Kır Çiçeğim

25.Bölüm

Genelde öyle sınır koymam ama siz oy vermemekte ve yorum yapamamakta ısrarcı olunca bu seferlik koyuyorum.

Sınır 100 oy, 100 yorum. Biliyorum fazla ama olması gerek.

Keyifli okumalar :)...

Ne diyeceğimi bilemeden Barlas'a, baktığımda yüzü gerilmiş çenesi seğiriyor du.

"Barlas..."

Cevap yok öylece durmuş dalmıştı, gergindi.

Aşağıda ki kadın her kimse çok merak ediyordum. Barlas'ın yüzünü ellerim arasına aldım, "iyi misin?"

Kafasını hafifçe aşağı yukarı salladı. Elimi sıkı bir şekilde tutup "hadi güzelim, aşağıya inelim," dedi.

Kafamı sallayıp ellerimiz birleşik bir şekilde merdivenlerden inip salona geçtiğimiz de ölüm sessizliği vardı. Kimseden çıt çıkmıyor du.

Salonda oturan herkese tek tek gözüm ilişti dikkatimi çeken iki kadın vardı biri orta yaşlı diğeri ise çok genç duruyor du. Genç olan kadın ürkek bakışlar ile etrafa bakarken orta yaşlı kadın keskin bakışlarıyla etrafa korku veriyordu. Yaşlı bir kurt gibi.

Kadın ayağa kalktı. Barlas elimi bırakıp kadına yöneldi özlemiş gibi hızla boynuna sarıldıktan sonra geri çekildi. İkisi de birbirini özlemiş gibiydi ama kadının gözlerinde farklı bir şey vardı acı çekiyor gibiydi.

"Hoş geldin annem." Dedi Barlas, kadının sağ elinin avuç içine öpücük bırakarak.

"Hoş bulduk oğlum." Dedi kadın büyük bir gülümseme ile.

Barlas, geri çekilip küçük kıza döndü, "bücür  abiyi özlemedin mi?"

Kız yavaş ve ürkek bir şekilde ayağa kalktı. "Özledim, özlemez olur muyum?, Asıl sen özlememiş gibisin yıllar sonra buraya geldin ama bize bir telefon bile etmedin." Dedi henüz ismmini bilmediğim genç kadın, sesinde kırgınlık vardı.

"Gül." Dedi yaşlı kadın uyarı dolu sesiyle.

Barlas, sarılmayı bekledi lakin Gül, pek sarılma tarafı değil gibiydi. Geri yerine otur du.

Bu tavrı her ne kadar Barlas'ı, üzse de sesini çıkarmadan annesinin yanına geçti.

Bakışlarım Beril hanım ve Gülsüm hanıma kaydığın da nefret dolu bakışlarını bir an olsun karşımda ki kadından çekmiyorlardı.

"Biz, henüz tanışamadık Ahu ben, Barlas'ın annesi." Dedi kadın.

Nasıl ya Barlas'ın, annesi Beril hanım değil miydi? 

Değişik bir aileydi.

Donuk bakışlarla kadının elini hafifçe sıkıp "Kardelen bende, Barlas'ın eşiyim." Dedim.

"Ha bu sizin tanışma faslı ne zaman bitecek?" Bu isyan dolu ses her zaman ki gibi Gülsüm hanım dan çıkmıştı.

"Bitmez anne, ön planda olucak ya bitmez." Dedi Beril hanım, nefret dolu sesiyle.

Ahu hanımın ağzından küçük bir kıkırtı döküldü "Berilcim, yıllar geçiyor ama sen hala aynısını hiç değişmiyorsun. Hep arka plandasın." Ahu hanım fazla keyifliydi.