Kalbim göğüs kafesimi parçalarcasına atıyordu.
Tek bir dokunuşu ile yerle bir oluyordum.
Bu da neydi böyle?
Heyecandan ölüyordum.
Heyecandan ayaklarım titriyordu.
Ama o bana bize geç kalmıştı. Ben onu çok bekledim ama gelmedi.
Biz birbirimize yasaklıydık.
Ateş ve Su misali.
O bana dokunsa yanacakmışım gibi, ben ona dokunsam kül olup bitecekmiş gibi.
Bana bakarken göz bebeği titriyordu. Bakarken bile kıyamıyordu.
Ama geç kalmıştı. Bana geç gelmişti olmazdı artık.
"Uzak dur... Benden sana yar olmaz... Olmaz bizden, bu saçma sapan evlilik bittiğinde sen yoluna ben yoluma." Dedim titreyen sesimle.
Ellerimi bırakarak uzaklaştı benden. Şaşırmıştı bu kelimeleri beklemiyordu benden.
"Neden?, Neden mutlu olmamızı istemiyorsun?" Dedi titreyen sesiyle. Benimle konuşurken ilk defa sesi titriyordu. "Ben yıllar sonra nefes almışken beni nefessiz bırakma", dedi
İki adım geriledim.
"Olmaz, uzatma" dedim sol gözümden bir yaş gelirken.
Beni dinlemeden devam etti; "bırakta yaralarını sarayım iğleştireyim seni, seni mutlu edeyim izin ver" dedi titreyen bir sesle.
"Olmaz. Bizden bir bok olmaz. Bu saçma sapan evlilik bittiğinde sen yoluna ben yoluma." Dedim acımasız sözlerime devam ederek.
Ama beni bırakmasın dan deli gibi korkuyordum.
"Doğru sen o iti unutamamışsın. Ben burda boşuna çabalıyorum." Dedi lakin bunun yalan olmasını ister gibi bakıyordu.
Kafamı hafifçe sallayıp, "doğru söylüyorsun, ben onu unutamadım. Nede olsa ilk aşkım dı ilkler kolay kolay unutulmaz" dedim acımasızca.
Yalan komutan ben onu hiç sevmedim. Benim kalbim ilk defa senin için attı. İlk defa senin için heyecanlandım ben.
Oda da ki komidinin çekmesine uzanıp bir ecza çantası çıkardı. "Burda su geçirmez bandaj var yaranı sarıp duşa girersin", deyip kutuyu elime tutuşturup çıktı odadan.
Ben ona acımasızca davranırken, yerle yeksan ederken o hala beni düşünüyor du.
Yatağa oturup elimde ki küçük çantaya baka kaldım.
Zaman şu misali akıp gidiyordu.
Kimi yerde mululuk varken kimi yerde kasvet, acı ve hüzün vardı.
Benim yaşadığım şey ise acı idi. Yıllardır değişmeyen tek duygu.
Mutlu olduğum anlar çok azdı, hepsi ukde olarak kalmıştı.
Barlasın da bende ukde olarak kalmasından çok korkuyorum.
Ya yarım kalırsak, ya ona uygun olmadığımı sonradan fark ederse.
Acım bitmiyordu.
Hava artık aydınlanıyor du. Bir kere olsun gözlerimi kırpamamıştım, boşluğa dalıp gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kır Çiçeğim
Teen FictionBir köylü kızı ve askerin yanlış anlaşılmalarla başlayan çelişkili aşk hayatı.
