Kır Çiçeğim

35. Bölüm

............................................................................
Hola..

Nasılsınız?

Satır aralarına bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız.

Beni burdan ve instadan takip etmeyi unutmayınız. (İg: bbelis_iz)

Keyifli okumalar.

                                 🦋

Dudaklarım yana kıvrıldıp tek kaşım yukarı kalktı. "Hoş geldin, Merve."

Donuk bir ifadeyle karşıladı beni, bu tavrı beklemiyor gibiydi. "Hoş bulduk, Kardelen."

Gülümsemem daha da büyüdü, "yardıma muhtaçmışsın."

İlk başta şaşırsa da kendini hemen toparlayıp benim gibi gülümseyemeye başladı, "yardıma muhtaç değil de, Barlas bir ricamı geri çevirmedi diyelim."

Hafifçe kıkırdadım, "cık, Barlas ricanı kabul etmedi ben ettim. Bir kadının bile isteye zarar görmesine izin vermedim, bir süre bizimlesin."

"Anlamadım," deyip, Barlas'a döndü.

Ahu anne ve kızlar hala bize şaşkınlıkla bakıyordu.

Barlas, sıkıca belimi kavrayıp şakağıma küçük bir öpücük bıraktı. "Neyi anlamadın Merve? Kardelen seni buraya getirmemi istedi, burda daha güven de olursun diye düşündük, tabii yeni bir yer bulana kadar."

Kaşları havalandı bu tepkiyi beklemediği apaçık belliydi.

Ahu anne, şaşkınlıkla konuşmaya başladı. "Biri, bize neler olduğunu anlatacak mı?"

"Anlatacak bur sey yok, Merve bir kaç gün burada kalacak. Ona, yeni bir yer ayarlayana kadar." Dedi, Barlas kısa bir özetle.

"Wow, bolca kaos olucak demek ki." Dedi, Gül eğlenir bir tonda. Haklıydı kaos olacaktı ama zarar gören Merve olacaktı, çünkü ben yeterince zarar gördüm.

"Kahvaltıya geçelim mi artık?" Dedi, Defne kararsız bir şekilde.

Hızla kafa salladım, "geçelim çok acıktım." Ardından Barlas'a, döndüm diğerleri çoktan masaya doğru yol almıştı "malum dün gece fazlasıyla efor sarfedip yoruldum." Diye, fısıldadım.

Keyifle gülümse di, "bu gece de efor sarf edebiliriz bence." Deyip, alt dudağımı öpüp hafifçe ısırıp geri çekildi.

"Cık cık cık, ne arsız bir adamsın." Deyip, elinden tutup masaya ilerledim.

"Gel dengelerim ile oyna sonra de arsızsın, çok ayıp." Dedi, belimi kavrayarak.

Bir şey dememe fırsat olmadan masaya geçip oturduğumuz da Ahu anne, bana döndü.

"Bugün daha iyi görünüyorsun, güzelim." Dedi, şefkatle.

Hafifçe kafa salladım, "daha iyim, Barlas sayesinde." Dedim, elimi Barlas'ın elinin üzerine koyarak.

Barlas, gülümseyerek yanağıma küçük bir öpücük bıraktı. Ardından tabağıma bir şeyler koymaya başladı, "yeter Barlas, çok fazla bunlar." Dememe rağmen dinlemeyip daha çok koydu. Eminim ki bunların hepsi olduğu gibi tabakta duracaktı. Göz ucu ile Merve'ye baktığım da elin de ki çatalı sıkarak bize bakıyor du. Kinle, nefretle, kıskançlıkla kavrulup duruyor du. Halinden apaçık belliydi.