Ben erkeğim. Değil mi? Öyleyim. Babam hep erkeklerin her daim daha güçlü, daha üstün olduğunu söylüyor. Erkeklerin her şeyi yapmaya hakkı vardır. Eşi onu kızdırdığında tokat atarlar, döverler. Kadın ne ki ağzını açsın. Erkeklik böyle bir şey mi? İnsan sevdiğinin canını yakınca, ağlatınca erkek mi oluyor? Erkekler ağlamazmış bir de. Yakışmazmış onlara. Onlar ağlatır, ağlamaz. Bir şey söyleyeyim mi? Galiba ben erkek değilim. Eğer babamın dediği gibi, erkeklik tam olarak buysa, ben erkek değilim. Ben böyle erkek olmak istemiyorum. Kusura bakma baba. Erkeklik senin olsun, ben istemedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Çocuğun Günlüğü
RandomBeni kimse dinlemiyordu. Duymuyordu. Acımı kime anlatsam, dalga geçiyordu. Ben de yazmaya karar verdim. Sonuçta günlüğüm beni yargılamazdı, değil mi? >>> ~ 29 Mart 2024: günlük #1