Beni kimse dinlemiyordu. Duymuyordu. Acımı kime anlatsam, dalga geçiyordu. Ben de yazmaya karar verdim. Sonuçta günlüğüm beni yargılamazdı, değil mi?
>>>
~ 29 Mart 2024: günlük #1
Güçlü olmaktan nefret ediyorum. Güçlü durmaktan nefret ediyorum. Beni güçlü zannetmelerinden nefret ediyorum. Tüm sevdiklerim tek tek ölüyor, elimden hiçbir şey gelmiyor. Her defasında geçip karşıma “Sen çok güçlüsün,” diyorlar. Değilim lan güçlü falan. Ölüyorum artık, tükendim ben. Yeter bu kadarı gerçekten fazla, dayanamıyorum. Anlayın lan biriniz, bir Allah’ın kulu görsün artık tüm bu yüklerin altında ezildiğimi. Görün artık Allah rızası için görün ya. Nefesim kesilirken geçip karşıma “Güçlüsün,” diyorlar. Lan ölüyorum amına koyayım ya ölüyorum. Yavaş yavaş ölüyorum, her gün biraz daha ölüyorum. Güç mü bu? Yaşayamıyorum. Herkesin beni güçlü zannetmesinden yoruldum. Kimse üstüme basıp ezip geçmesin diye güçlü gözükmekten yoruldum. Ölmemek için çabalamaktan yoruldum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
