Beni sevmeyen o kadar insan içine kendimi de ekledim. Ne ara, nasıl yaptım bilmiyorum ama, bugün kendimi sevemediğimi fark ettim. Beni sevmeyen herkese hak verdim. Neyimi sevecektiler ki? Her şeye sürekli öfkelenip patlayan tarafımı mı? Bazen içime kapanıp kendimi herkesten uzaklaştırdığım tarafımı mı? Onlar benim neyimi sevecektiler ki? Oturdum düşündüm. Sevilecek tek bir yanımı bulamadım. Yoktu işte. Belki de bu yüzden insanlar beni sevmiyordu. Tek bir kişi bile sevmez miydi? Alış artık kendim. Sen sevilmeye layık değilsin. Hiçbir zaman da olmadın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Çocuğun Günlüğü
De TodoBeni kimse dinlemiyordu. Duymuyordu. Acımı kime anlatsam, dalga geçiyordu. Ben de yazmaya karar verdim. Sonuçta günlüğüm beni yargılamazdı, değil mi? >>> ~ 29 Mart 2024: günlük #1