Beni kimse dinlemiyordu. Duymuyordu. Acımı kime anlatsam, dalga geçiyordu. Ben de yazmaya karar verdim. Sonuçta günlüğüm beni yargılamazdı, değil mi?
>>>
~ 29 Mart 2024: günlük #1
Sen de olmasan herhalde delirirdim günlük. Düşünsene sen yoksun, ben içime atmaktan kafayı sıyırmışım ve kendi kendime konuşur olmuşum. İnsanların çok tuhafına gider bu durum, değil mi? “Deli” derler. Annemle babam bile “Delirmiş bu” derler. “Delirttik” demezler. Delisin ya, her suçu senin üzerine atarlar. Sonuçta sen delisin. Aklın yerinde değil. Bir gün deliririm diye korkuyorum günlük. Aklımı kaybetmek istemiyorum. Elimde kalan zaten çok az bir şey var. Onları da kaybetmeyeyim en azından. Ne yapacağım ben günlük? Nasıl kaçıp kurtulabilirim buradan? Ne yapsam geçer ki tüm bunlar? Ben ölürsem geçer mi günlük? Ama seni öylece bırakmak istemiyorum günlük. Sana söz, bitersek, bir yerde biteceğiz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
