Keşke ölsem günlük. Ölsem de kurtulsam. Ölsem de bu savaş son bulsa. Ben öleyim, onlar birbirlerini öldürmeye devam etsinler. Tüm öfkelerini benden çıkarıyorlar her defasında. Her şeyin suçlusu benmişim gibi davranıyorlar. Ama doğmayı ben istemedim ki günlük. Onlar istediği için doğdum ben. Neden şimdi tüm bunların suçlusu benmişim gibi davranıyorlar? Neden herkes üzerime geliyor her defasında? O kadar çok yoruldum ki ben. Bir gün kendimi şu avizeden asacağım, o olacak. Beni öyle gördüklerinde eminim üzülmezler bile. Ama sen üzülürsün günlük, değil mi? Sonuçta ben artık olmayacağım. Sayfaların boş kalacak. Ben olmazsam kim seni yazmaya devam edecek ki? Yarım kalırsın. Yarım kalmak çok kötü bir şey. Sen yarım kalma. Söz veriyorum günlük. Sen bitene kadar direneceğim. Söz veriyorum. Ben de seni yalnız bırakmayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Çocuğun Günlüğü
RandomBeni kimse dinlemiyordu. Duymuyordu. Acımı kime anlatsam, dalga geçiyordu. Ben de yazmaya karar verdim. Sonuçta günlüğüm beni yargılamazdı, değil mi? >>> ~ 29 Mart 2024: günlük #1