Chapter 7: first day of hell
CLARA'S POINT OF VIEW
andito ako sa loob ng kwarto ko at nakatingin sa kisame, my god sobrang boring and I'm not allowed pa na lumabas hangang hindi natatapos ang sinasabi niya na pag announce daw kuno na ako na ang napili niya as "princess" niya.
tumayo ako at naalala ko nga ang story na after 5 months ay ipupublish ko na "KAINIS, PAANO KO MA IPUPUBLISH YON!" sigaw ko nga sa kwarto na wala naman makakarinig sa laki, tumayo nga ako dahil may nakita akong papel at ballpen kanina, and yes nahanap ko!
umupo ako sa isang upuan at nagsimula na isulat sa table ang pagtuloy ko sa chapter 3, yes, about demons na ngayon ay nandidirito ako hahahaa funny ng universe diba?
siguro pansin ng universe ang curiousity ko sa mga demons kaya dinala ako dito hahahah pakshet naman e pero sige, huwag ako mawalan ng pag-asa, matutulungan ako ni god na maka alis dito, sana..
ILANG ORAS ANG NAKALIPAS
ilang oras akong nagsusulat, ramdam ko na ang sakit sa kamay ko, medyo may nalaman rin ako sa kanila kaya may naisusulat ako ngayon, nakuha nga ang tingin ko sa isang balcony, naisip ko na pumunta doon at tingnan ang buong paligid
nakakatakot ang paligid lalo na sa lawak at ang matatanaw mo lang ay puno "pag-mahuhulog ka dyan-" pinutol ko ang pagsasalita niya "mamatay ako, halata naman sa taas at matutulis na bato ang nakapaligid sa atin, sana nga mahulog na lang ako dito kesa makulong buong buhay ko sa lugar na ito." mariin na sinabi ko sa kanya, hindi nga ito nagsalita kaya akala ko ay naka-alis na ito dahil hindi ko naman ito tiningnan kung umalis na ba o hindi.
"writing about demons?" napatalikod at napaharap ako sa kanya na nakatayo at binabasa ang sinulat ko, agad akong tumakbo sa pwesto niya, kinuha ko ito at inilagay agad sa likod ko.
"what do you think about demons? eating raw animals and human flesh? disgusting." inirapan niya ako kaya tinaasan ko ito ng kaliwang kilay ko "bakit hindi ba?" "no, we don't eat human flesh or raw animals, kasabay naman kita kumain kanina so I'm pretty sure na you saw what we eat." "beef? wait, laman ng tao iyon no!" "no." malamig na tono niya na seryosong naka-tingin sa akin.
"edi sige, kung ikaw ang tatanungin ko ano ba ang prefer mo na kinakain?" tumingin ako sa mga mata nito ng masinsinan dahil gusto ko talaga ng sagot "I prefer beef, not raw beef okay?but kumakain rin ako ng pork, and chicken, again not raw pork or chicken." "but if your going to ask my favorite, I usually eat medium rare steak." dagdag nga nito, napaka-arte pala ng isang ito sa pagkain.
naisipan ko nga na ito na ang chance para mas makilala ko ang demons like them for my book even though hindi ako makakabalik, maaari ko naman ipa-bigay kay kuya and siya na ang magpapublish.
"what are you trying to do?" nagulat nga ito ng hinila ko siya pa upo sa isang upuan kaharap ko "I have so many questions kasi about demons so andito ka na rin naman ay magtatanong na lang ako sa iyo" kita ko nga sa kanya ang pagtataka sa mukha nito "tatanungin lang kita about sainyo, wala kasi akong gaanong maisip na tungkol sa book ko so I need help." pagngiti ko sa kanya for please hehe
"why are you even trying to write ng about sa ganyan then you don't know anything?" pagtataray niya sa akin "I did some research naman pero not enough e, oo nga pala, It's about pala sa demon and a normal woman na nagmamahalan" wika ko habang nakatingin sa notebook ko "impossible" napatingin ako dito "what do you mean by that?"
CLYDEN'S POINT OF VIEW
I can't with this girl, tinitingnan niya ang mata ko na walang takot at kaba, compare sa mga demons pa na kagaya ko ay may takot sa akin, kaunting tingin ko lang ay halos manginig sa takot ang mga ito samantalang ang babaeng ito ay nagpapaawa pa gamit ang mga mata niya para tulungan ko siya sa libro niya na wala namang sense.
BINABASA MO ANG
CLYDE, THE NEXT PRINCE OF HELL
FantasiaA forbidden love between a human and demon. "there are paths that shoudn't meet, and never will." crdts to the owner of the photo, I do not claim this as mine. writing comment is very highly encourage, don't forget to like every chapter, hope you en...