မျက်စိတဆုံးမြင်ရတဲ့ ပင်လယ်ပြင်နဲ့ ကောင်ကင်ထိဆက်နေတဲ့နေရာမှာ နေလုံးကြီးကဝင်လုဆဲဆဲအနေအထား။ လတ်ဆတ်တဲ့လေကို တဝကြီးရှူသွင်းလိုက်ကာ ပန်းချီကားသဖွယ်မြင်ကွင်းကို ငေးကြည့်နေတုန်း ခါးပေါ်ရောက်လာတဲ့ လက်တစ်စုံ။ လှည့်ကြည့်စရာ မလိုဘူး။ အနားရောက်လာထဲက ရေမွှေးနံ့သင်းသင်းကြောင့် ကိုကိုဆိုတာ သိပြီးသား။
"ကြောင်ဆိုးလေးက ပင်လယ်ကိုတွေ့တာနဲ့ ကိုယ့်ကိုပစ်ထားခဲ့တာပဲ"
မကျေမနပ်ပြောတဲ့ကိုကိုက နောက်ကနေဖက်ထားရင်း လည်ပင်းနားကိုပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာတယ်။
"မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုနဲ့အတူတူလာတာကို မေ့စရာလား"
Matthew အငြင်းစကားဆိုကာ နောက်ကိုငဲ့ကြည့်ပြီး စိတ်ဆိုးချင်နေတဲ့ ကိုကို့ပါးကို အသာဆွဲဖျစ်လိုက်တယ်။
"ကားရပ်လိုက်တာနဲ့ ကိုယ့်ကိုမစောင့်ပဲ ပြေးဆင်းသွားပြီးတော့"
"အဲ့တာက ပင်လယ်ကိုတွေ့ပြီး ပျော်သွားလို့ပါ"
ဒီကိုကို ခုတလော တအားရစ်သလိုပဲ။ Matthew မရစ်ရသေးခင် သူကပဲအရင်ရစ်နေတာများပြီ။
"လာ.. hotel အရင်သွားပြီး check in ဝင်ရအောင်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ~"
Jiwoong စကားကို လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ လက်ခံလိုက်ပြီး သူဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ပါလာခဲ့တယ်။
Matthew တို့ နှစ်ယောက်သား ပင်လယ်ဆီ ခရီးထွက်လာခဲ့တာ။ ရာသီဥတုအေးနေတာကို ဘာလို့ပင်လယ်သွားတာလဲဆိုရင် သွားချင်လို့ပါ။ စတာပါ လပြည့်ညအနမ်းကို ပင်လယ်မှာနမ်းချင်တယ်ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့ ရူးကြောင်ကြောင်အိပ်မက်ကို ကိုကိုက ဖြည့်ဆီးပေးတာ။
ဖြစ်ပုံကတော့ လပြည့်ည ဘယ်တော့ရောက်မှာလဲ calendar ကြည့်ကြရင်း အဲ့ညမှာကြောင် မဖြစ်တာ အရင်ထဲကလားဆိုပြီး ကိုကိုကမေးလာတယ်။ အရင်ထဲကအဲ့အတိုင်းဖြစ်ပြီး လရောင်အောက်မှာနမ်းရရင် ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာနမ်းချင်လို့ လွှတ်ခနဲပြောလိုက်မိတဲ့ Matthew ရဲ့ စကားကြောင့် ဒီကိုရောက်လာရတာ။
ဆောင်းတွင်းကြီး အေးမှာမလို့ မသွားချင်ဘူး ပြောကာငြင်းသေးပေမဲ့ ရေကူးမှာမှမဟုတ်တာ အဆင်ပြေပါတယ်ဆိုပြီး ကိုကိုက ခရီးသွားဖို့ စီစဉ်လိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံးခရီးလေးဖြစ်လာခဲ့တယ်။
