✔️ |BOOK II| Park Chanyeol's THROE [EXO ChanHun/SeBaek/ChanSoo]

Four

Chanyeol's POV

Nasa garden kami ngayon ni Dara. I know her, I mean, I know who is she in my life. Dara is my puppy love. She is my first love. She's my first girlfriend and even my first heartbreak but we've already talked about the past.

"You're calling me 'baby ko' a while ago.. You know what, you've used to call me Babe not Baby ko." Pambasag katahimikan ni Dara.

Napaisip ako sa sinabi niya. "Yeah, you're right. I'm sorry."

He patted my shoulder, "It's okay, Yeol.. Anyways, haven't you remember anything yet?"

"Same thing. Nothing more." Malungkot kong sabi. My doctor already told me that there's a possibility that I can't probably back my memories anymore. But still, I'm hoping for the best. I felt like I'm a child who knows nothing. I can't remember some important details in my life and I think it has a great impact in me for who I am right now. That's why I want to bring back my memory.

*ringg ringg

Biglang tumunog ang cellphone ni Dara kaya napatingin ako sa kanya. Lumayo siya ng konti sakin kaya hindi ko alam kung sinong kausap niya. After ilang minutes ay lumapit siya sakin.

"Yeol. I badly need to go. Emergency."

"Gusto mo bang ihatid na kita?" Alok ko sa kanya.

"No need. Thanks by the way. I need to go. I have my car with me so don't worry." She smiled at me so does I.

Hinalikan niya ako malapit sa labi. Yung konting konti na lang labi ko na. "bye." sabi niya at umalis na siya. Bakit parang wala akong naramdamang kakaiba? I mean yung kuryente na sinasabi nila, yung spark, yung kilig though bumilis yung tibok ng puso ko. Hindi kaya may sakit na ako sa puso? Napailing na lang ako sa mga pinagiisip ko.

Pumasok na ako sa loob at nadatnan ko sila sa sala habang nanonood.

"Si Noona?" Tanong ni Kai.

"Umalis na. May emergency daw eh." Sabi ko naman at tumango lang si Kai.

Nakarinig ako ng tawanan mula sa kusina kaya nagpunta ako dun. Nakita ko sina Baek at Sehun na nakaupo habang nagtatawanan sila.

Habang tinitingnan ko si Sehun parang gusto ko ako lang yung nagpapatawa sa kanya ng ganyan. Biglang bumilis yung tibok ng puso ko, parang ayokong mawala siya sa paningin ko at parang gusto ko siyang halikan? EH?! DAMN YOU CHANYEOL! Kung ano anong pinagiisip mo dyan.

Tumuloy ako sa kusina sa di ko malamang dahilan, gusto kong matigil yung tawanan nilang dalawa at hindi naman ako nabigo.

Dumiretso ako sa lagayan ng baso at lumapit sa ref, pagbukas ko ay hinanap ko kaagad yung yougart drink ko.

"Nasaan na yung yogurt ko?!" Inis kong tanong at tiningnan si Baek.

"S-Sorry. Sayo pala yun, a-akala ko kasi kay S-Suho hyung. Pasensya na." Sabi ni Sehun. Biglang nawala yung inis ko. Bakit ba ako ganito? "..ibibili na lang kita ngayon. Sandali lang." Sabi pa niya at tumayo. Tumakbo siya papuntang sala kaya sinundan ko siya.

"Se.. saan ka pupunta? Akala ko ba dito ka matutulog?" Tanong ni Luhan.

"May bibilhin lang ako dyan sa labas. Babalik din ako agad." sagot naman ni Sehun.

"Rule No. 1" sabi ni Kris hyung habang nakatingin sa tv.

"Hyung naman ihhh~ hindi na ako bata. Kaya ko na. Saka tirik na titik pa ang araw oh." Nagpapapadyak na sabi ni Sehun.

Tumingin si Kris hyung kay Sehun at nagsalita, "RULE. NUMBER. ONE" there's an authority in his voice.

Nagpout si Sehun, tangina ang cute, ang sarap niya halikan. "Ako na." Prisinta ni Luhan hyung.

Mula nung dumating si Sehun parang may iba kay Luhan hyung eh. May iba sa mga mata niya para ang daming gustong sabihin.

"Ako na lang. Dahil naman sakin kaya siya lalabas eh." Sabi ko na ikinalingon nila.

Lumapit ako kay Sehun at hinila na siya palabas ng bahay. Lakad lang kami ng lakad ng bigla niya akong tawagin. Lumingon ako sa kanya. "Hmm?"

"Y-Yung... yung.. K-kamay ko.." sabi niya kaya napatingin ako sa kamay niya. Litsi. Hawak ko pa pala ang kamay niya pero yung feeling na may dumaloy na kung ano sa katawan ko? Parang ayokong bitawan ang kamay niya?

Nakakatitig lang ako sa kamay naming magkahawak. Hindi ko alam pero bigla kong pinagintertwine yun.

"Bonding tayo.. Tara magmall.. Gusto kong makilala ka." Sabi ko at tiningnan siya. Namumula ang mga pisngi niya kaya natawa ako bigla.

"Anong nakakatawa?!" Inis niyang sabi at hinihila niya ang kamay niya mula sakin.

"Ang cute mo lang magblush. Atska huwag mong hilahin ang kamay mo. Ang kj mo naman eh." Sabi ko habang natatawa pa rin.

"Hindi naman kasi kita boyfriend eh. Bakit kailangan magkahawak kamay pa? Saka di ako cute, gwapo ako!" Lalo akong natawa sa sinabi niya.

"Edi kunwari, tayo... Kunwari boyfriend mo ko at ganun din ako... Date tayo.. Ikaw na lang yung hindi ko pa nakakabonding eh. Baka kapag hinintay nating bumalik ang alaala ko, abutin na tayo ng syam syam." Pagkukumbinsi ko sa kanya. Kusang lumabas yun sa bibig ko pero wala akong balak na bawiin. Pakiramdam ko may malaking parte sa buhay ko si Sehun. Ano ko nga kaya siya?

Lalong namula ang mukha ni Sehun at nagiwas siya ng tingin. Ang cute niya talaga magblush.

"Ayoko kong maglakad papuntang mall" sabi niya na ikinalawak ng ngiti ko.

"Commute. Magcommute na lang tayo. Malayo layo na tayo sa dorm eh. Saka di nila ako pinagdadrive. Okay lang ba yun syo?" Tumango naman siya kaya nagpara na kaagad ako ng taxi.

-

Sehun's POV

Nandito na kami sa mall at maraming tumitingin samin. Siguro dahil magkaholding hands kami ni Hyung. Ayaw niya kasing bitawan ang kamay ko.

Date daw namin 'to... Grabe, samantalang noon, hindi ata kami nakapagdate kahit minsan. Ano kayang magiging reaction niya kapag naalala niya ang nakaraan? Kamumuhian niya kaya ulit ako? O kapag hindi na niya naalala, ganun pa rin kaya siya? Yung nililibog pa rin siya kapag nakikita ako?

Malalaman ko din ang nangyari noon. Dapat kasi itatanong ko na kay Baek yung tungkol dun kanina. Kaso eto nga, dahil sa yogurt drink niya, nagdate kami. Hihihihi.

---To be Continued---

Vote. Comment. Thanks. :*