✔️ |BOOK II| Park Chanyeol's THROE [EXO ChanHun/SeBaek/ChanSoo]

Ten

Third Person's POV

"Sehunnie..." Pagbanggit ni Daeun sa pangalan ng ating maknae.

Samantala, si Sehun naman ay hindi alam kung paano magrereact dahil mahigit limang taon niyang hindi nakita at nakausap si Daeun na bestfriend niya.

Hilom na lahat ng sugat na nagawa ni Daeun sa kanya noon kasi naisip niya na wala namang kasalanan duon si Daeun, na nagmahal rin lang si Daeun.

"I want to talk to you and Chanyeol.. privately." Bakas sa boses ni Daeun ang pagmamakaawa.

Matagal silang natahimik. Bago basagin ni Sehun ang katahimikan na yun.

"Dun na lang tayo sa kwarto ko." Sabi ni Sehun at tumalikod na. Nagsimula na siyang maglakad at sumunod naman sa kanya si Daeun.

Tumingin si Junmyeon ng may pag aalala kay Chanyeol pero tumango lang si Chanyeol at sumunod na kay na Sehun.

Sehun is holding the doorknob of his bedroom waiting for the two latters to enter his room. And when the two are already in he immediately shut the door.

"Speak now." malamig na sabi ni Sehun habang nakasandal sa pinto. Kahit naman napatawad na niya si Daeun ay hindi niya maiwasan na magsungit kay Daeun.

Si Daeun ay nakaupo sa kama at si Chanyeol naman ay sa may study table ni Sehun.

Huminga ng malalim si Daeun at ng magsasalita na siya ay biglang nagsalita si Chanyeol kaya napatingin ang dalawa sa kanya.

"Wait... Why am I here? Am I suppose to be here?" Nakatingin siya kay Sehun na puno ng pagtataka ang mga mata.

Chanyeol doing it on purpose. He's not ready yet to tell the world that he's back, that his memories are back. But maybe fate has it's own reasons for dragging him in this kind of situation.

"I-It's all a-about the past." Mahinang sabi ni Sehun. Tumingin naman siya kay Daeun na naguguluhan sa nangyayari.

"Chanyeol can't remember anything. He has amnesia... for five years already." Sabi ni Sehun kaya parang natauhan si Daeun.

"Oh my god. If is it a joke, it's not funny. Okay! I'm here to say sorry!" Halos mangiyak ngiyak na sabi ni Daeun. Kasi matagal na niyang gustong humingi ng tawad sa kanila kaso dahil sa naging kalagayan ng Mama niya ay kailangan niyang umalis ng bansa. At ngayon lang siya nagkaroon ng pagkakataon.

"I'm sorry, Miss. Wala kasi talaga akong maalala. Bakit ka ba nagsosorry sakin? Ano bang ginawa mo?" Bakas sa mukha ni Chanyeol ang pag aalinlangan.

Binalot sila ng katahimikan. Napatawa si Chanyeol ng mapait kaya napatangin sa kanya ang dalawa. Tumayo siya at tiningnan ng malamig si Sehun.

"Keeping something about me from the past. From MY past. This is ridiculous" Sabi ni Chanyeol at tumayo na. Bigla ring nagiba ang kanyang aura ngunit hindi ito napansin ni Sehun.

Ang tanging nasa isip lang ni Sehun ay ang alam ni Chanyeol ay naglihim siya.

Pero dahil nga nasa pinto si Sehun ay hindi niya magawang lumabas.

"Maybe it is really the time for you to know, what really happened." Sabi ni Sehun.

-

Chanyeol's POV

Nandito kaming lahat sa sala, pati na rin si Daeun. Kanina pa kami dito at kahit isa ay walang nagtatangkang magsalita. Hindi na ako nakatiis. Para na kasing sasabog yung utak ko.

Hindi ko na kayang maglihim.

"Paano niyo nagawa yun?" Sabi ko at napatingin naman silang lahat sakin. "Paano niyo nagawang maglihim sakin sa loob ng maraming taon? Bakit ganun.. bakit niyo nakaya yun? Bakit ako, isang araw pa lang hindi ko na kayang maglihim sa inyo na hindi ko pa rin naaalala ang nangyari noon?" Ramdam ko ang paginit ng mga mata ko. Ayokong umiiyak pero hindi ko mapigilan.

"N-Nakakaalala ka na?" Nanlalaking matang tanong sakin ni Jongin.

Dahan dahan akong tumango habang nakatitig sa mga mata niya.

"Kahapon pa." sagot ni Suho hyung.

"Suho hyung... Alam mo rin 'to?! BAKIT HINDI NIYO SINABI SAMIN?" Sigaw ni Baek. Ano karapatan nilang magalit?

Sumandal ako sa pader sa likodan ko. Nasa may pintuan kasi ako. Pinunasan ko ang mga luha ko.

"Ang sakit maloko noh? Ang sakit magmukhang tanga? Ang sakit malamang pinaglihiman ka ng taong mahalaga sayo? Ang sakit sa pride noh?" Sabi ko habang nakangisi.

"Wala kang alam! Hindi mo alam kung bakit kami naglihim sayo!" Sigaw sakin ni Baek at nagsimula na siyang umiyak. Inalo naman siya ni Tao.

"Oo nga naman. Wala akong alam. Hindi ko alam kung bakit niyo sinunod si Yura. At wala na akong pakialam pa dun. 'Cause from now on, I quit. I'm leaving." Nagsimula na akong maglakad papuntang kwarto ko. Pagkapasok ko ay agad kong kinuha ang maleta at bag ko. Kaninang madaling araw pa ko nagimpake. Dapat magbabakasyon lang ako pero mukhang iba ang mangyayari.

"Chanyeol.." Alam kong boses yun ni Suho hyung. Lumingon ako sa kanya.

"Sorry hyung, kung nadamay ka pa." Paghingi ko ng paumanhin sa kanya habang sinusukbit ko ang bag ko sa balikat ko.

"Chanyeol... Saan ka pupunta? Alam kong gusto mong magpalamig ngayon pero nag aalala ako." Nagkibit balikat lang ako sa tanong niya kasi mismong ako hindi ko alam kung saan ako pupunta. Next week pa ang plano kong pagbabakasyon kasi wala pa talaga akong naiisip na lugar na puntahan.

"Sa unit ko ka na lang muna. Hindi ko na lang sasabihin sa kanila na nandun ka." Pagsasuggest niya.

"Hindi na---" pinutol niya ang sasabihin ko.

"Kung ayaw mo, hindi kita hahayaang umalis." No choice saka mas okay na rin sa unit niya atleast hindi nila maiisip na dun ako pupunta.

"Okay. Okay." sabi ko habang nakataas ang dalawa kong kamay na parang sumusuko na ako. "Salamt hyung ha?" Tinapik niya lang ako sa balikat at lumabas na kami ng kwarto ko.

Pagkarating ko sa sala ay nadatnan ko sila na sobrang tahimik.

"Yeol.. Saan... Saan ka pupunta?" Umiiyak na tanong sakin ni Baek.

Bakit ang iyakin ng bestfriend kong 'to? Lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

"Magpapalipas lang ako ng sama ng loob atska gusto ko munang mapag isa." Naramdaman kong humigpit ang yakap niya sakin at umiling iling siya.

"Please.. Huwag ka ng umalis." bulong niya sa dibdib ko. [#GalawangChanBaek]

"Baek.. Listen to me.." I pushed him lightly and cupped his face. "I need this.. I want to refresh.. I want to be alone for the mean time." I whispered and kissed his forehead before turning my back to him.

Dire diretso na akong lumabas ng dorm habang hila hila ko ang maleta ko at nakita ko si Kris hyung sa tapat ng kotse niya. "Hop in. I'll drive you to Junmyeon's." Hindi na ako nakipagtalo pa at sumakay na.

---To be Continued---

A/N: Gusto niyo ng YADONG?
Comment , A or B, kung alin ang mas madaming comment yun ang gagawan ko dali. SPECIAL CHAPTER nga lang. Hahaha! Pili na. A or B. Walang clue! Hahaha.

NOT ChanHun Yadong.
Chanyeol and Sehun are NOT included in the choices.

P.S: Malapit ko na sigurong tapusin 'to kasi gusto ko ng makawala ang ChanHun sa nakaraan. Para makamove on na sila sa lahat ng sakit. ^^

->ADD NIYO KO SA FB! Usap tayo dun. :)

Chanhunsbae WP ang name.
https://m.facebook.com/profile.php?ref=bookmarks#!/profile.php?ref=bookmarks