✔️ |BOOK II| Park Chanyeol's THROE [EXO ChanHun/SeBaek/ChanSoo]

Twenty One

A/N: tbh, NGAYON, sept 09 talag ang birthday ko. Hahaha! Salamat sa ilang bumati agad agad. HAHA! Lalo na kay @oohreal na pagkahaba haba ng message sakin. Lol. SALAMAT.

-
Chanyeol's POV

Minulat ko ang mga mata ko pero agad din akong napapikit dahil sa liwanag. Dahan dahan akong nagmulat muli ng mga mata ko. Gumala ang tingin ko sa kisame ng kwarto kung nasaan ako. Napabuntong hininga na lang ako ng marealize kong nasa hospital na naman ako.

Gumalaw ako ng konti at naramdaman ko ang pag'ikot ng tingin ko at pananakit ng ulo ko. Napahawak ako sa ulo na para bang malalaglag ito.

"Y-Yeol.. Anak..." Naramdaman ko ang mainit na kamay niya sa braso ko.

"M-Ma.." Pagtawag ko sa kanya at sinubukan kong maupo. Nagsilapitan na rin ang iba sa kama ko.

Inalalayan naman ako ni Mama at ni... Tumingin ako sa kaliwa ko't nakita ko si Kris-hyung na inaaalalayan din ako sa pag'upo.

Medyo nadisappoint ako kasi akala ko siya yun.

"Yeol, kamusta ang pakiramdam mo?" Puno ng pag'aalala ang boses ni Mama.

"Nakikilala mo ba kami?" Seryosong tanong ni Chen.

"Nakakaalala ka pa ba?"

"Kilala mo pa ba sarili mo?"

"Easy lang." Sabi ko habang natatawa ng konti. Humarap ako kay Mama, "Okay na po ako. Medyo masakit lang ang ulo ko." Nginitian ko naman si Mama at ganun din siya sakin.

Humarap naman ako sa mga kaibigan ko. "Naaalala ko kayo. Huwag kayong mag'alala."

"Weh? Sige, isa isahin mo nga kami." Nakangising sabi ni Chen. Napairap na lang ako dahil sa kakulitan niya pero ginawa ko pa rin.

"Kris-Baba." Turo ko kay Kris-hyung na katabi ko.

"Lay-Oppa." Siya kasi ang pinakamabait saming lahat at pinakaboyfriend material kumbaga.

"Luhan-Kitty." Siyempre, dahil mahal na mahal niya si Hello Kitty.

"Umin-Baozi King." Mukha kasing steamed-buns si Hyung.

"Suho-the great Lolo." Natawa naman sila sa sinabi ko at nakitawa rin si Suho-hyung kaya ayun mukha na namang lolo.

"Kyungsoo ko." Nakangiti kong sabi habang nakatingin ako sa mga mata niya.

"Panda-Tao." No need to explain, I guess.

"Chen-The Mr. Troll."

"Naku! Sinasabi ko na nga ba eh, matindi ang pagkakabagok ng ulo mo. Ako 'to, si Chen, ang pinakagwapong nilalang sa earth." Hirit ni Chen. Inirapan ko na lang ulit siya dahil sa sinabi niya. Tss.

Binaling ko ang tingin ko sa katabi niya. Ngumiti ako ng pagkalapad lapad bago magsalita.

"Baekhyun-Ang bestfriend ko." na umagaw sa mahal ko.

"Sehun-Evil Maknae." Evil talaga siya kaya nga niya nagawa sakin 'to eh.

Napatingin naman ako kay Kai na nasa may bintana habang nakayuko.

"Kai..." Ang taong nasasaktan ngayon dahil sakin.

Napaangat naman ng tingin si Kai at nagtama ang mga mata namin. Medyo mapula ang mata niya na parang nagpipigil siya ng pag'iyak.

"Anong ginagawa mo dyan sa may bintana? Dito ka." Sabi ko habang nakangiti.

Lumapit naman siya pero nakayuko lang ulit siya. Tumabi siya kay Chen na nasa may paanan ng kama. "S-Sorry, hyung.." Bulong ni Kai pero sapat na para marinig ko.

"Bakit ka ba nagsosorry? Wala ka namang kasalanan ah?" Totoo naman eh. Wala naman talaga siyang kasalanan.

"B-Binugbog kita... N-Nabagok pa ang ulo mo d-dahil sakin... H-Hindi ko dapat ginawa yun sayo kasi... I-Ikaw pa rin si C-Chanyeol... Y-Yung h-hyung ko..." Sabi niya at narinig ko na ang mumunting hikbi niya.

"Pwede bang iwan niyo na muna kami?" Sabi ko sa kanilang lahat na agad naman nilang sinunod maging si Mama.

Naiwan kaming tatlo nina Kai at Kyungsoo dito sa loob.

"I want to tell you something real, Kai." Pambasag katahimikan ko. "Kyungsoo and I..." Napaangat ng tingin si Kai at tumingin siya sakin. Pinunasan niya ang mga luha niya. "...are already engaged.. for some reasons." Bahagyang lumaki ang mata ni Kai. "And we've talked about it already. We decided to..." Binalot ulit kami ng katahimikan. Hindi ko alam kung ano bang salita ang dapat kong gamitin.

"Napagdesisyunan naming panindigan yun at gawing totoo." Napatingin ako kay Kyungsoo ng sabihin niya yun. Walang bakas ng pagsisisi sa mukha ni Kyungsoo.

Napatingin naman ako kay Kai pero agad ko ring iniwas ang tingin ko. Sobrang lungkot ng mukha niya at kitang kita ko yung sakit.

Ang sama ko.. Lagi ko na lang sinasaktan at pinahihirapan yung mga taong nakapaligid sakin.

-

"I've decided na sa bahay ka na uuwi pagkalabas mo dito sa hospital." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Mama.

"Why?"

"Anong 'why'? Do you think I will let you go back there? No. I've trusted your friends about your safety and now, one of your friends did this to you. How do you think I will react? Hug that young man and say 'Oh, thankyou for beating my son'?!" Pagsesermon sakin ni Mama. Nagtiim ang bagang ko dahil sa inis.

"Because he's hurt! Because of your... your.. Ugh! Because if this shits, you and Mr. Park made!" Hindi ko maiwasang masigawan siya.

*pak!

Sinampal niya ako sa kaliwang pisngi ko. Madali lang niyang nagawa yun kasi nakaupo ako ngayon dahil katatapos ko lang magbanyo.

Napakagat ako ng ibabang labi ko. This is the second time that she have laid her hand on me.

"You've caused too much trouble to them. Hindi ka na ba nahiya sa mga kaibigan mo. Sa daming gulo na sinangkutan mo, sila ang napurwisyo mo. Uuwi ka na satin and I will tell you what Yura did after your accident five years ago."

-

Ngayon na ang labas ko dito sa hospital. Sabi ng doctor wala naman daw masyadong naging epekto yung pagkakatama ng ulo ko sa sahig. Pero binigyan niya ako ng mga gamit if ever na sumakit yung ulo ko.

"Nalinis na namin ang kwarto pati na rin nga ata buong bahay nilinis na namin para komportable ka na pag'uwi natin." Natatawang sabi ni Kyungsoo habang nililigpit niya yung ilang gamit ko dito sa hospital. Ayaw nila akong pakilusin masyado habang hindi pa daw ako ganun kagaling. Tss. Para namang naaksidente ako ng sobra sobra sa mga pinaggagagawa nila.

"Hindi ako uuwi sa dorm. Sa bahay ako nina Mama uuwi." Napatingin sakin si Kyungsoo at ramdam ko ring napatingin sakin yung tatlo, Suho-hyung, Umin-hyung at si Chen. Silang apat lang ang nandito at sinabi na rin namin sa kanila ni Kyungsoo ang setup namin.

Ang masakit dun, parang walng pakialam si Sehun sa nalaman niya.

---To be Continued---

HAPPY BIRTHDAY TO ME!