Hoofdstuk 7

2.6K 158 4
                                        

Hoofdstuk 7

" zoek je mij soms? " Ik word opgeschrikt door een bekende stem. Mijn hoofd gaat heen en weer op zoek naar hem. " ja, ik zoek jou ja. Waar ben je? " Dan voel ik zijn armen om mijn middel. Een klein kreetje komt uit mijn mond. Ik laat mijn hoofd tegen zijn borst aanvallen en sluit mijn ogen. " hoelang bespied je me al? " vraag ik hem zacht. Hij laat me wat opschudden door zijn gelach. " Al een tijdje geef ik toe, maar je vader was bij je en ik denk niet dat hij het zou appreciëren als ik opeens zou opduiken " Ik draai me om zodat ik hem kan aankijken. Meteen drukt hij een kus op mijn lippen. Veel te kort naar mijn zin. Ik maak dan ook een klein protesterend geluidje. " rustig maar, we hebben nog een hele dag voor ons " Een glimlacht vormt zich. Wacht? Een hele dag? Hij had toch nog dingen te regelen? Alsof hij mijn gedachten kan lezen antwoord hij op die vraag. " Ik kon me niet concentreren op mijn dagtaken, daarom ben ik al meteen achter je aan gekomen. En deze nacht kon ik ook niet slapen. Tja, alleen slapen of naast zo een mooi meisje als jij " Hij laat me blozen door het compliment. Ik had wel nog wat kunnen slapen, na lang draaien en keren. " Ik heb dus veel tijd gehad om plannen te kunnen maken voor vandaag " Hij legt zijn arm onder mijn benen en pakt me zo op, om dan weg te stappen. " waar gaan we naartoe? " vraag ik hem lachend.

Hij geeft niet meteen antwoord en stapt een heel eind terug, naar het meertje. Daar zie ik een dekentje op de grond liggen. " Een picknick? " vraag ik enthousiast. Als ik op de grond stond had ik nu vrolijk gesprongen. Hij zet me neer en samen lopen we het laatste eindje. " Ik hou van picknicken! " Ik zet me naast hem op het dekentje en kijk hem aan. " Dit had je echt niet moeten doen " zeg ik. Mijn gedachten gaan even naar mijn vader. Hij wordt boos als hij ons hier zo ziet. Stom met denken aan je vader! Je moet aan Luke denken! Ashley verstoort mijn gedachten en ik doe dan maar wat ze me opdraagt: aan Luke denken. Ik draai mijn hoofd en kijk naar Luke die een flesje frisdrank tevoorschijn haalt. Nu pas merk ik enkele uiterlijke kenmerken aan hem op. Gisteren had ik daar helemaal niet naar gekeken. Ik was zo overdonderd door het mate-gebeuren. Wel had ik al door dat hij veel langer is dan mij. Hij moet rond de meter 90 zijn, terwijl ik net geen meter 70 ben. Tja, small girls want tall boys. Ik lach even om mijn gedachten. " waarmee lach je? " vraagt hij me. Ik pak het flesje frisdrank en drink er kort aan. " zomaar, om een gedachte van me " Ik nestel me tegen hem aan en kijk zo even naar het meertje.

Na een tijdje druk ik een korte kus op zijn wang. Meteen heb ik zijn volledige aandacht. " is er iets? " vraagt hij me. Een vlaagje bezorgdheid in zijn stem. Ik schud snel mijn hoofd. " Ik wou je gewoon een kus geven " zeg ik zacht. Een blosje ontstaat op mijn wangen. De eerste keer dat ik zoiets tegen een jongen zeg. Hij drukt me stevig tegen hem aan en geeft me op beide wangen een kus. Daarna eindigt er ook eentje op mijn lippen. Luke!Luke!Luke! galmt er hard door mijn hoofd. Ik moet moeite doen om niet geïrriteerd te zuchten. Soms zou ik willen dat ik geen tweede stem in mijn hoofd heb. Ze is echt irritant soms. Maar ze is en blijft mijn wolf. Dus ja, ik moet er mee leren leven.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~A/N: Nog een hoofdstukje :) Omdat ik er gisteren zeker 3 geschreven heb haha :p 

Vote/Comment/Follow

The Wrong MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu