The Wrong Mate

Hoofdstuk 29

Hoofdstuk 29

De volgende paar dagen gaan maar langzaam voorbij. Bij elke minuut van elke dag zit Luke, samen met zijn vader, in een kantoor wat verderop in de gang. Ze overleggen wat ze gaan doen in deze situatie. De situatie die ik veroorzaakt heb! Ik had nooit terug mogen gaan naar huis! Dit is allemaal mijn schuld! Luke zegt altijd dat dat niet waar is, maar wie zijn schuld is het dan? Het is mijn vader en dit begon toen ik terug ging dus dit is mijn hoofd! Punt uit!

James probeerde al een paar keer te praten met mijn vader. Mijn vader blijft hem altijd een versie van de vredesverdragen voorleggen die vooral voor hen goed is. Wij zouden een deel van ons land moeten afgeven. Een deel dat we hard nodig hebben. Ons roedel is groot en elk stuk land dat we hebben is belangrijk.

Gisteren zei Luke nog dat het stuk land hem niets kon schelen. Dat hij het liever afgaf dan dat we in een oorlog terecht zouden komen. Ook al geven we dat stuk land aan hen dan nog zal mijn vader een oorlog verklaren aan ons. Daar ben ik van overtuigd! Hij heeft zelf gezegd dat hij niet zal stoppen voor Luke dood is en voor hij onze hele roedel overgenomen heeft!

Luke laat me nu ook niet zo graag alleen. Daarom is er altijd wel, toevallig, een wolf in de buurt om me in de gaten te houden. Ga ik naar de keuken dan moet toch wel niet iemand net iets drinken. Wil ik naar buiten dan kwam iemand me toch net niet halen, zeker? Hij denkt echt dat ik een klein kind bent dat moet beschermd worden én dat ik helemaal niet doorheb waar hij mee bezig is.

Vandaag gaat James terug. Een nieuwe vergadering. De laatste waarschijnlijk. Mijn vader blijft bij zijn standpunt en wij blijven bij het onze. Waarom kon ik Luke nu niet ontmoet hebben na die vredesverklaringen? Dat zou het zoveel makkelijker gemaakt hebben! Toch heb ik absoluut geen spijt dat ik hem ontmoet heb én dat hij mijn mate is. Hij is de beste mate, Alfa, beschermer en wolf die er bestaat.

Rond de middag besluit ik om even bij Luke langs te gaan. Hij sluit hem altijd op in zijn kantoor en ik zie hem meestal alleen maar 's morgens en 's avonds. Daar gaan we nu eens verandering in brengen. Met een plateau vol lekkers loop ik het huis door, naar zijn kantoor. Voorzichtig klop ik erop, om een ' kom binnen ' te horen. Even voorzichtig als daarnet open ik de deur en steek mijn hoofd naar binnen. " stoor ik? " Een aantal wolven, die ik nog niet ken, zitten in de kamer. Luke kijkt meteen op als hij mijn stem hoort. " Natuurlijk stoor je niet. Kom binnen "

Hij loopt naar me toe, terwijl hij zegt: " Is er soms iets gebeurd? " Zijn ogen scannen mijn hele lichaam, om zeker te zijn dat ik nog helemaal gezond ben. " Nee, ik dacht ... Laat ik eens langsgaan bij mijn mate " Een glimlach ontstaat op zijn gezicht zodra ik het woord mate uitspreek. " En ik kom iets lekkers brengen " Ik beweeg voorzichtig met de plateau en zet hem op zijn bureau.

Zonder dat Luke iets gezegd heeft verlaten de wolven de kamer. Waarschijnlijk zal Luke hen wel iets bevolen hebben via de mink link. Zodra ze weg zijn ga ik op een stoel zitten aan het bureau. " Dus, thee of fruitsap? "

A/N: Wow, meer dan 3000 views :D Bedankt iedereen.

Ook aan diegene die stemmen voor dit verhaal. Er gaat geen dag voorbij of ik heb hier wel geen melding van haha :p En dat maakt me blij :) 

Vote/Comment/Follow