The Wrong Mate

Hoofdstuk 26

Hoofdstuk 26

P.O.V Liv

Mijn vader had me naar een kamer gebracht. Een wachter aan de deur en eentje in de kamer. Hij kijkt de hele tijd naar me en bezorgd me de kriebels. Dat is niet het enige dat me de kriebels bezorgd. Mijn vader heeft me zomaar opgesloten én hij wil Luke vermoorden! Welke vader doet nu zoiets met zijn dochter en haar mate?!

De tranen lopen nog steeds over mijn wangen. Ik had nooit mogen terug komen. Ik had Luke moeten geloven én hem meegenomen hebben. Hopelijk merkt hij dat er iets niet klopt en komt hij me halen! Net op dat moment komt mijn vader de kamer in. De deur gaat achter hem dicht, nadat de wachter de kamer is uitgelopen.

" Luke is er nog steeds niet hé ... jammer toch " Ik rol met mijn ogen en kijk de andere kant op. " Hij komt nog wel en dan zal je spijt hebben dat je dit doet, papa " Hij lacht kort en laat zich op een stoel ploffen tegenover het bed. " Liv, ik doe dit ook voor jou. Je denkt dat je van hem houdt maar dat is niet zo! Zodra hij de kans heeft sluit hij je op en kwijn je je hele leven weg " Nu ben ik het die lach. " En nu ben ik niet opgesloten en kwijn ik niet weg " zeg ik.

Even is het stil, tot iemand op de deur klopt. Mijn vader staat meteen recht en gaat ernaartoe. Voor hij naar buiten loopt zegt hij: " denk eraan dat ik dit voor jou doe! Hij mag je niet van me afpakken! " Na die woorden komt de wachter terug de kamer in en is het weer opnieuw zoals daarvoor. Ik én de wachter.

Zou het opvallen als ik de mind-link probeer? Toch kijk ik weg terwijl ik me concentreer om een boodschap naar Luke te sturen. Als hij nog niet op dit terrein is lukt het waarschijnlijk niet. Mijn vader heeft me opgesloten in het roedelhuis. Kom me alsjeblieft halen. Ik stuur de boodschap een aantal keer. Hopelijk heeft hij ze gekregen!

P.O.V Luke

Iedere wolf, die capabel is om te vechten, is naar de grens gekomen. Er zitten een paar jonge kinderen tussen, een jaar of 15 misschien. Ze zullen meteen de echte wereld leren kennen. Ik schraap mijn keel zodat ik de aandacht krijg. " Ze hebben jullie Luna ontvoerd. We gaan ze terughalen. Vermoord iedereen op jullie pad, vrouwen, kinderen, het maakt me niet uit zolang ik maar bij haar kan zijn " Ik draai me om en verander in mijn wolf. Een paar seconden later liggen er overal gescheurde kledingstukken en staan er wolven rond me.

Nog een diepe zucht en dan trekken we ten aanval. Zo snel ik kan ren ik over de grens. De wachters komen meteen terug naar ons toe en ik gooi er één van me af, terwijl ik verder loop. Mijn bèta loopt naast me. Opeens hoor ik haar stem in mijn hoof. Mijn vader heeft me opgesloten in het roedelhuis. Kom me alsjeblieft halen. Mijn concentratie is even weg, maar gelukkig is mijn bèta er nog om de wolven op afstand te houden. Ik kom zijn de twee woorden die ik naar haar stuur voor ik mijn wolf de volledige bovenhand geef. Hij gaat boeten omdat hij haar van me wil afpakken!

--------------------------------

A/N: Opnieuw op #17 in weerwolf :D jeej ! Ik ben blij haha :p

Vote/Comment/Follow