The Wrong Mate

Hoofdstuk 19

Hoofdstuk 19

* 16+ stukje*

Hij luistert niet naar me en blijft gewoon zwijgen. Eens zien hoelang hij het gaat volhouden ... In één beweging sla ik mijn armen om zijn nek en druk mijn lippen op de zijne. Welgeteld één seconde later lig ik al op het bureau, met hem bovenop mij. Gaan we het echt doen op een bureau? Hij lijkt mijn gedachte te lezen, want hij pakt me op en loopt me met de kamer uit.

In de kamer aangekomen, gaat de deur met een luide knal dicht. Diegene die ons nog niet door het huis hadden zien lopen weten het nu wel! Opeens verbreekt hij onze kus en laat me met een plof op het bed landen. " Hé " zeg ik. Meer als hé waarom verbreek je de kus dan hé waarom laat je me vallen. Lang laat hij me gelukkig niet wachten. Hij laat zich naast me op het bed ploffen en drukt me stevig tegen zijn aan, voor hij een paar kussen in mijn nek plaatst. " Ik ... kan ... echt ... niet ... meer ... stoppen ... nu " zegt hij tussen de kussen door. Dat vind ik helemaal niet erg! Ik wil niets liever eigenlijk.

De herinneringen aan onze picknick komen weer even naar boven. Hoe zacht en voorzichtig hij toen was, is verdwenen. Ruw pakt hij mijn t-shirt vast en rukt het gewoon van me af. Die krijgt hij terug! Ik probeer hetzelfde te doen met het zijne, maar het mislukt helemaal. Hij grinnikt tegen mijn lippen aan. Hij vindt het echt wel leuk om me te pesten! Gelukkig helpt hij me dan toch en rukt het shirt zelf van zich af. Mijn handen kriebelen gewoon om over zijn buik te gaan. Die oh zo mooie, gespierde buik van hem!

De hele tijd blijven we naast mekaar liggen, terwijl onze andere kledingstukken één voor één ook uitgaan. En dan vindt hij het genoeg geweest. Zijn grip op mijn heupen wordt vaster en hij draait ons met één beweging om zodat hij op me ligt. Ik laat een klein gilletje, waarom hij moet lachen. Zijn lippen gaan langzaam, te langzaam naar mijn zin, naar mijn mark. Hij zuigt er een beetje op, wat me helemaal gek maakt! Plaag me toch niet zo! Ik kan dit echt niet aan!

Net alsof hij mijn gedachte kan lezen, versterkt hij onze band. Zijn lippen laten kort mijn mark los, zodat hij zijn hoofd kan optillen en me kan aankijken. Het lijkt wel een eeuwigheid te duren dat ik zo in zijn eigen ogen staar. Zijn ogen hebben weer hun normaal kleur. De mijne ook hoop ik. Het enige wat ik zeker weet is dat mijn wangen terug rood zijn. Wat wil je als je net bezig bent met ... Hij plaatst op beide wangen een kus en eindigt dan bij mijn mond. Ik glimlach even onder zijn aanrakingen. Zijn handen willen elke vezel van mijn lichaam verkennen, zoals ik daarnet bij hem deed.

------------------------------

A/N: Vote/Comment/Follow