The Wrong Mate

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 6 

's ochtends sla ik de dekens van me af en loop naar mijn kleerkast. Ik wil het bos in. Ashley had er al de hele nacht over lopen doorzeuren dat ze even buiten wou zijn. Zeker als daarbij de kans groter wordt dat ik Luke zie. Hij zal overdag nooit zomaar door de verdediging heenkomen. Dan maar een handje helpen, zeker? Ik kijk in mijn kast en pak er een aantal kleerstukken uit. Een kort blauw kleedje trekt mijn aandacht. Als ik dat aandoe gaat het sowieso opvallen dat ik naar hem toe ga, maar dat boeit me niet. Snel trek ik het aan en verlaat dan mijn kamer. Mijn moeder staat een eitje te bakken. Van mijn vader is er geen spoor. " zo zo, jij ziet er ook mooi uitgedost uit " zegt ze. Een blosje komt op mijn wangen. Ze heeft ook altijd alles door. " Ik zal maar niet vragen voor wie dat is " Ze schuift het bord met het eitje naar me toe en ik begin ervan te eten. " zeg het maar niet tegen je vader " zegt ze zacht, juist voor mijn vader de kamer inkomt. " Wow, wat ben jij van plan om te doen vandaag? " Ook hij nog ... Ik eet vlug mijn bord leeg en draai me dan naar hem om. " Ik ga ... met Joshua naar het bos " zeg ik snel. Zonder veel bij na te denken eigenlijk. Nu moet ik Joshua dus echt meevragen. Shit! En dat was nog niet het ergste. " Leuk. Is er nog plaats voor een alfa ook? " Ik verslik me bijna in mijn drinken. Wat wil hij dat ik zeg? Nee. " natuurlijk pap " zeg ik met een gemaakte glimlach.

Samen met mijn vader en Joshua loop ik naar het bos. Joshua keek eerst raar op toen mijn vader erover begon. Want ik had hem normaal meegevraagd. Gelukkig kon hij al raren wat mijn echte plan was geweest en speelde hij zonder veel moeite het spelletje mee. Jammer genoeg voel ik nog niet of Luke in de buurt is of kan zijn. Hij heeft me nog niet gemerkt als de zijne. Het liefste wil ik daar niet te lang meer mee wachten, wat mijn vader en de anderen ook zeggen. Ik wil de eerste stap in ons mattingsritueel zetten.

We lopen dieper en dieper het bos in. Mijn vader en Joshua beslissen al snel om te veranderen in hun wolfsvorm en te beginnen rennen. Ik sla dat aanbod lief af. ' ik ga niet veranderen als mijn eigen vader me naakt kan zien! ' had ik gezegd. Hij had wel nog geprobeerd met ' maar je kunt je achter een boom uitkleden en veranderen ' maar ik bleef bij mijn standpunt. Ze rennen weg. Voor zolang ik me kan herinneren zijn ze beste vrienden. Nu ze zo wegrennen kan je dat ook zien. Ze grommen wat naar elkaar en proberen in mekaars nek te bijten. Genoeg naar die 2 verstoorders gekeken, Luke is belangrijker nu! Ashley komt opeens terug in mijn hoofd. Maar Luke is er niet Ashley zeg ik terug. Ik loop rustig door, goed om me heen kijkend.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: Opnieuw een hoofdstukje :)

Ik zat even in een kleine schrijversdip haha. Bij een deeltje had ik geen idee hoe ik verder moest gaan maar die is nu weg. Hopelijk voor even.

Vote/Comment/Share