The Wrong Mate

Hoofdstuk 20

* Hoofdstuk 20 *

De volgende ochtend voel ik me hemels. Fantastisch is ook nog wel een goed woord. Vannacht ben ik in zijn armen in slaap gevallen, met mijn hoofd op zijn borst en zijn armen stevig om me heen. Ik wil wel elke nacht zo slapen. Zijn ogen zijn open en hij kijkt me met een glimlach aan, voor hij een lok uit mijn gezicht streelt. " Goeiemorgen " Hij drukt een kus op mijn neus en ik krijg meteen een glimlach. "Goeiemorgen " zeg ik zacht terug. Ik leg me nog wat dichter tegen hem aan, voor ik een vinger over zijn buikspieren laat gaan. " Blijven we de hele dag liggen? " vraag ik hem lief, terwijl ik naar hem opkijk. Mijn vinger gaat van zijn buik, naar zijn borst en hij kijkt van de vinger naar mij. " Dat wordt moeilijk, schat " Ik trek een pruillip en ga op zijn schoot zitten, met mijn benen aan beiden kanten van zijn heupen. De mijne worden meteen beetgepakt en ik ga over hem hangen. Na vannacht gaat hij me zomaar niet alleen laten! " Ben je al moe misschien? " plaag ik hem. Een tweede iets waar hij duidelijk niet tegen kan na mijn lichaam in volle glorie voor hem zien: onderschat worden. Meteen draait hij ons om zodat hij nu boven mij hangt. " Je hoeft het maar te zeggen " grijnst hij. Zijn ogen zijn ondertussen al weer zwart gekleurd, wat ik alleen maar toe juich.

Na onze tweede innige momentje is hij dan toch vertrokken. 1 uur had hij gezegd. Dan zou hij terug bij mij komen liggen, hoewel ik niet denk dat er veel liggen aan te pas zal komen. Ik moest hem beloven dat ik zou blijven liggen en helemaal niet uit het bed zou komen. Zeker niet voor kleren te pakken. En dat is juist iets dat ik zeker moet doen na vannacht, want ik denk niet dat ik dat t-shirt nog kan aandoen. Maar als hij binnen een uur nog niet terug is, dan zal ik hem toch gaan zoeken. Waag het niet hoor ik opeens zijn stem in mijn hoofd. Heeft hij dat echt gehoord. Reken maar. Lacht zijn stem. En daarbij, ik wil niet dat iemand jou ooit zo ziet. Oke? Ik heb het nu al moeilijk genoeg om te weten dat jij daar ligt. Zonder kleren aan en ik hier bij een stomme vergadering. Ik moet even lachen om wat hij zegt. Om hem nog wat meer te plagen probeer ik zoveel mogelijk aan daarnet en vannacht te denken. Ik voel me wat beteuterd als ik hem niet meer hoor.

Dan word het me duidelijk waarom het stil is in mijn hoofd. De deur zwaait me een slag open en hij staat in de deuropening. " je maakt het me wel echt moeilijk, Liv " gromt hij. Ik kijk hem triomfantelijk aan. De aanhouder wint, zeggen ze altijd! En of. De deur gaat met een klap dicht voor hij naar me toestormt. Zijn kleren rukt hij één voor één uit en ik giechel als hij me bedelft onder de kussen. Zouden ze het erg vinden als we de rest van ons leven in bed blijven liggen?

---------------------------------------------------

A/N: We zitten over de 700 views, bijna 800 zelfs :D Het boek staat ook op #31 in de weerwolven lijst. Bedankt daarvoor iedereen :) 

Ik wil ook nog even laten weet dat mijn voorraad hoofdstukken op raakt :S daardoor kan het zijn dat ik even wacht met het nieuwe hoofdstuk tot ik er nog een paar bij heb.

Daarbij wil ik nog vragen aan diegene die mijn verhaal in hun leeslijst gezet hebben om dat te laten weten ;) Vanaf nu ga ik hoofdstukken toewijden aan die personen. Een kleine beloning zeg maar :) Jullie mogen ook zelf jullie hoofdstukken kiezen waar ik dat bij doe, als jullie dat dan liever hebben. 

De eerste is LianeTimmer omdat ik een hele reeks meldingen achter elkaar heb gekregen van haar. Het volgende hoofdstuk zal voor XLove_WolfX zijn ;) 

Vote/Comment/Follow