Hoofdstuk 28

2.1K 132 4
                                        

Hoofdstuk 28

P.O.V Liv

Luke brengt me terug naar zijn terrein, naar zijn/ons huis. Ik loop de trap op en ga meteen op het bed zitten. Nu pas begint het echt tot me door te dringen waar ik de oorzaak van ben. Een oorlog. Mijn vader was serieus toen hij zei dat hij Luke's roedel wou overnemen. Ik wil niet dat iemand gewond raakt of dood gaat door mij.

Er wordt voorzichtig op de deur geklopt voor iemand binnen komt. " Ik heb iets te drinken meegebracht " Luke komt naast me op het bed zitten en geeft me het kopje thee, waar ik snel een slok van neem. Er valt een kleine stilte tussen ons twee, geen onaangename. Toch wordt die snel gevuld door Luke.

" Maak je geen zorgen Liv. Ik ga straks met mijn vader praten om dit alles op te lossen " Die straks kwam vlugger dan verwacht. Iedereen was naar onze kamer gekomen, vooral omdat ik er niet uit wou komen én omdat Luke mij er absoluut bij wou hebben. Met die iedereen bedoel ik de hoogste wolven én Luke's ouders. Luke is wel de echte Alfa van de roedel, maar zijn vader heeft alleen een stap opzij gedaan om de rol van raadgever te zijn. En op dit moment ben ik daar heel blij mee.

Voor de eerste keer vertel ik het verhaal, tot in het detail van wat er gebeurd is toen Luke me achterliet aan de grens. Luke's vader, James, is de eerste die spreekt. " Misschien moeten we hem geven wat hij wil. We ondertekenen het vredesverdrag, ook al is het in ons nadeel, en dan is Olivia veilig "

Luke loopt te ijsberen door de kamer, terwijl hij zegt: " Je weet evengoed als ik, pap, dat de vredesverdragen in ons nadeel zijn. Ze willen een deel van ons veroverde territorium terug. " De details van de vredesverdragen ken ik niet, dus ik blijf stil. Het is beter dat je over zaken waar je niets van weet je mening niet geeft.

" Luke ... We zijn niet in de positie om iets van hem te eisen. Hij staat op het punt om een oorlog te beginnen tussen ons. " James gaat op een stoel in de kamer zitten en begint door een stapel papieren te bladeren. " We moeten ons voorbereiden op die oorlog. Ik zal proberen om hem om te praten, maar ik vrees ervoor. Hij is tot alles bereidt " zegt James terwijl hij door de stapel gaat. Daarna staat hij recht, glimlacht naar me en geeft Luke nog een schouderklop voor hij de kamer verlaat. Luke's moeder volgt hem al snel.

" Gelukkig hebben we je vader nog " zeg ik tegen Luke, als die zich eindelijk naast me op het bed komt zetten. " Het is beter dat hij naar die vergadering gaat dan jij. Je zou dingen zeggen waar je later spijt van hebt " Lukt rolt overdreven met zijn ogen en gaat op het bed liggen. " Ik kan je verzekeren dat van alle dingen die ik tegen je vader wil zeggen, geen enkele positief is " Ik ga met mijn hoofd op zijn borst liggen. Zijn armen slaat hij automatisch om me heen. " Probeer je vader te vertrouwen. Hij zal het wel oplossen " zeg ik, ookal ben ik daar zelf nog niet zo zeker van.

----------------------------------------------------

A/N: Bijna 3000 views :O 

En vandaag ben ik precies 6 maanden op wattpad :) Jeej! Op naar de volgende 6 maand. 

Vote/Comment/Follow

The Wrong MateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu