İşinde usta bir Savcı olan Hwang Hyunjin'in dilsiz bir mahkûm olan Lee Yongbok'a aşık olmasıyla başlayan bir hikâyeydi.
"Beni duyamıyorsun, sesim yok."
"Sesinin olmasına gerek yok Yong, ben seni duyuyorum."
"Hadi Hyunjin, seansa geç kalacağız! Hızlı ol!" dedi Yongbok kapının önünde ziplarken. Hyunjin kabanı giyip ona döndü "Tamam, çıkıyoruz! Geç kalmayız merak etme!" Dedi ve ona yaklaştı. Cebinden çıkarttığı şapkayı kafasına geçirdi "Üşümeni istemem, hava yeterince soğuk." Yongbok güldü.
"Gidelim o halde."
**************
Birlikte evden çıktılar. Arabaya bindiler.
Şuan tam olarak tedavi olacağı odadaydı. Elleri titriyordu, çok heyecanlıydı. Psikolok kadın önündeki bilgisayarda bir şeyler yazıyordu. En sonunda bitirip Yongbok'a döndü, "Merhaba Yongbok. Biraz beklettim, bağışla." dedi ince ve ilgili bir ses ile. Yongbok kafasını salladı.
"Nasılsın? Umarım iyisindir." Yongbok gülümsedi, elleri deli gibi titriyordu, psikolok kadın bunu gördü. "Ellerin titriyor, sakin ol. Derin nefes al, heyecan yapman çok doğal." Dedi gülümseyerek, "Evet, çok heyecanlıyım. Konuşmayı istiyorum."
Psikolok kadın gülümseyerek kafasını salladı, önündeki deftere bir şeyler yazdı. Kadının işaret dilini bilmesi gerçekten büyük bir şanstı. Hyunjin'in çok yakin bir arkadaşıydı. Onun için ona dhaa fazla ilgilenecekti.
Kadın burnuna düşen gözlüğünü itip Yongbok'a baktı "Başlayalım o halde. Sana biraz soru soracağım..." dedikten sonra masanın sağ tarafına bulunan çekmeceyi açıp bir dosya aldı, masanın üstüne koyup çekmeceyi kapattı. Dosyayı açıp birkaç sayfa çevirdi, sonra şeffaf dosyalardan birinden bir kağıt aldı. Gülümseyip dosyayı kapattı.
"Evet, Yongbok..." dedikten sonra gülümsedi, kağıttan bir şey okudu "İlk ne zaman ve neden sustun?" Yongbok'un kocaman gülümsemesi hızla soldu. Gözlerini kadından kaçırdı, direkt olarak yerdeki halıyı izledi. Sertçe yutkundu, biraz gözlerini kapattı. Sonra kafasını geri kadına çevirdi. Gözlerini açtı.
"İlk sessizliğe babam yüzünden gömüldüm. Sanırım 10 yada 11 yaşlarındaydım. Emin değilim." Kadın kağıda bir şeyler daha karaladı.
"Peki ya, neden sessizliğe gömüldün?" Saniyeler içinde Yongbok'un gözleri hızla doldu. Bunları değil yaşamak, anlatmak bile ona acı verirken, şimdi her detayını anlatmak. Bu zor olacak ama yapacaktı. Ellerini kaldırdı ve anlatmaya başladı.
----------
Kadın Yongbok'un tüm hayatını dinledi, ve kağıdına yazdıklarını gözden geçirdi. Bazı yazdıklarının üzerini karaladı, onu dinleyince ona bakışı değişti. Onu tanımadan önceki fikirleri ve sonraki fikirleri çok farklıydı. Hayati üzerine konuştular, ve seansın sonuna geldiler.
"Bugünlük bu kadar Yongbok." dedi sevecen bir sesle, "Sen çıkabilirsin, senden bir şey istiyorum. Lütfen Bay Hyunjin'i çağırır mısın?" Yongbok kafasını sallayıp kısa bir teşekkür etti. Odadan çıktı, onu kapıda bekleyen Hyunjin'in yanına gitti, Hyunjin gülümseyerek ona baktı "Nasıl geçti?" Yongbok güldü.
"Gayet iyiydi! Şimdi seni çağırıyor." Dedi. Hyunjin onu neden çağırdığını anlamadi, kafasını belirsilik ile salladı "Neden ki?" Yongbok ellerini iki yan açtı "Hic bir fikrim yok." Hyunjin kafasını salladı "Sen arabaya geç o zaman, ben geliyorum." Yongbok kafasını salladı, hızlı adımlarla siyah lüks arabaya bindi. Onu beklemeye başladı.
Hyunjin psikolok kadının olduğu odaya doğru gitti. Kapıyı tıklayıp içeri girdi. Kadın onu görünce ayağa kalktı "Ah, hoşgeldin Hyunjin!" Hyunjin gülümsedi. Koltuğa oturup kadına baktı "Selam Yuna. Benimle konuşmak istediğini söylemişsin. Ne konuşacağız? Yongbok hakkında, yani... Onun ruhsal hali için mi?" Yuna kafasını salladı. "Tamda onun için değil. Ama söylemek istediğim şeyler var, Yongbok'un konuşma isteği çok baskın. Bunu başarabilir, ileri seanslarda onu tam olarak çözerek size bilgi vereceğim. Ama konu bu değil. Sormak istediğim bazı sorular var."
Hyun kafasını salladı.
"Yongbok ceza evine gelmeden önce ıslah evindeydi. Burası tamam, peki ya neden onu hiç sorgulamadan içeri attılar? Yani demek istediğim, polisler on üç yaşında olduğunu biliyorlar. Fakat bunu neden hakime, savcıya söylemediler?"
"Savcı biliyordu zaten, ama hakim bunu göz ardı etti. Umrunda olmadı, tek istediği onu içeri atmaktı. Kimse ona karşı gelemezdi ki."
"O zaman ki, bu kararı veren hakim kimdi? Nasıl böyle vicdansız bir karar verir? Sanırım insan değildi, nasıl yüreği el verdi? Kimdi o hakim?"
"Hakim benim abimdi."
#########
Merebe cenemeler
Bir sonraki bölümde Yogun istek üzerine Yongbok'un içeri atılması nasıl oldu bunu yazacagiz. Gorusuruzzz
Yorum yapmayı unutmayalim
Simdi görünümü olmayan kişilerin görünümünü veriom:
Hikayenin yeni üyesi Yuna:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
