Anonymous Admirer (BL)

12.5

RICHARD VAN HYDEN

Ingrid Mendoza. The last candidate left.

Naabutan ko siya sa may locker room, paalis na sana ito pero mabilis akong humarang sa pinto.

Nabigla siya sa ginawa ko kaya agad nagsalubong ang magkabilang kilay niya.

"Anong problema mo!?" her serious voice made me stepped back.

"May gusto lang akong itanong tungkol sa isang importanteng bagay."

She may look scary but for my brother I am willing to risk it, and pretend to be brave.

"May limang minuto ka," wika niya saka pinag-krus ang kanyang mga kamay.

"Kilala mo si August, 'di ba?"

"Ang ampon sa pamilyang Van Hyden, siyempre kilala ko siya."

Hindi ko yata nagustuhan ang sagot ni Ingrid, kahit hindi naman ako ang pinapatamaan niya, nakaka-offend marinig.

"May gusto ka ba sa kanya?" diretsong tanong ko.

She snorted and laugh, as if bumitaw ako ng isang nakakatawang biro.

"Of course not, bakit naman ako magkakagusto sa isang lalaking mahina ang utak."

"Anong sinabi mo?" Kinuyom ko ang aking kamao.

"Siguro oo, mabait siya at may kagwapuhan. Pero hindi siya mukhang totoong lalaki, he seems gay whenever he's around with Cairo, they act as if they're both love birds. At ito ang ayaw ko sa kanya."

"How dare you insult my brother!"

Tuluyan nang nawala ang pasensya ko sa kanya. Sobra na ang panghuhusga niya sa kapatid ko.

August doesn't deserve a girl with this kind of attitude, secret admirer or not, tutol ako kay Ingrid.

Sumalubong na rin ang magkabilang kilay ko. "He's not gay kaya wag kang magkakalat ng kasinungalingan."

"Who's not gay?"

A new voice startled us both, kaya agad akong napalingon sa likuran ko.

Kakarating lang ni Frederic at palipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Ingrid.

"Tsk, this is getting annoying!" Ingrid pushed me out of her way nung nawala saglit ang atensyon ko sa kanya.

"What was that?" Fred smirked as he also watched Ingrid walk away from us.

"Kanina sinundan mo sina Judie at Thea, ngayon naman si Ingrid. Bro, are you that desperate to move on from Madison?"

Napabuga ako ng hangin saka ako humakbang palayo sa kanya.

He doesn't need to be involve in this so I don't have to tell him anything.

Tsaka hindi pa nawawala ang galit ko ay Ingrid kaya wala ako sa mood para kausapin si Fred.

Napagdesisyunan ko nang bumalik sa classroom kahit wala pang laman ang tyan ko.

Nanggaling na ako sa cafeteria kanina pero nakalimutan ko pa talagang bumili ng pagkain. Tss, I forgot myself because of a certain someone.

"Madison!" I heard a familiar voice called her name.

Parang boses ni August...

Hindi nga ako nagkamali nang makita ko silang dalawa dito sa hallway.

Ilang beses na tinawag ni August si Madison habang hinahabol ito. 

She tried to ignore him and began to walk faster, but August immediately grabbed her wrist and stopped in front of her.

Medyo malayo ako sa kanila kaya hindi ko marinig kung ano ang pinag-uusapan nila.

Inalis ko na ang paningin ko sa kanila. Ayoko nang makita ang susunod na eksena.

"Do August also like her?"

Hindi ko mapigilang mag-isip ng masama kay August. I wasted my time and energy to help my brother, pero ito ang igaganti niya sa akin, by making me jealous?

----> ° ๑⁠ ♡ ๑ ° <----

"RICHARD."

Agad na bumalik ang diwa ko nung nabigla ako sa sigaw ni August.

"Wala sa tatlong babae na pinaghihinalaan natin," sagot ko sa tanong niya kanina.

Hindi nabigla si August, as if inaasahan na niya ito.

"Alam mo bang may sinabi sa akin si Madison kahapon. And perhaps its a clue why we can't find my secret admirer," wika niya.

Pangalan ni Madison lang ang nagresonate sa tengga ko, and hearing him say her name piques my curiosity.

"What about her?"

"'What if hindi siya babae', that's what she said. Sigurado akong may alam siya pero tinatanggi niya kapag sinusubukan ko siyang kausapin," sagot niya.

I suddenly recalled the scene at the hallway from the previous day, tila nakahinga na ako ng maluwag nung sinagot na ni August ang mga katanungan sa isipan ko at unti-unti ko nang naiintindihan ang nangyayari.

There's nothing to overthink about them.

Pero teka... Ano nga ulit ang sinabi ni Madison sa kanya?

"If its not a girl... THEN ITS A GUY?!"

Pati ako ay nagulat nang ma-realize ko na.

"So what kung lalaki siya. Okay lang naman na tanggapin ko pa rin ang confession niya 'di ba?"

Honestly, hindi ko alam ang isasagot sa kanya.

I don't have any prejudice on homos, pero nag-aalala ako sa kanya. Posible siyang mahusga at makutya.

"Of course it okay."

It was our mother's voice.

She's at the doorway at naabutan niya pala ang pagtanong ni August.

"Ma! Are you serious? Papayagan mo si August na... na..." Tsk. Hindi ko yata mahanap ang tamang salita, I don't want to offend anyone kaya ayoko nang ituloy.

"Everyone has a right to choose who they want to love regardless of their gender, at matatanggap namin ang desisyon mo August," she said.

She smiled at August, pero nung lumingon na siya sa akin nawala ang ngiti niya.

"Sana ganito rin ang pananaw mo Richard."

Tumango na lamang ako.

"Anyways, dinner is ready. So boys, halina kayo."

Kaya siguro pumunta dito si mama para tawagin kami para sa hapunan.

"Got it, ma."

"Okay po."

Sabay naming sagot ni August, at nauna nang umalis si mama.

An awkward silence filled August's room.

"August..." tawag ko sa kanya dahilan para tumingin siya ulit sa akin, "Pasensya na."

Kumunot naman ang noo niya, "Para saan?"

"I probably sounded like an unsupportive brother earlier, kaya pasensya na," paliwanag ko.

"It's fine. Naintindihan kong nabigla ka lang kanina," he said and smiled genuinely.