Kaderin Zincirleri

31-)Vahiy

Beyaz lüks bir aracın içinde kafasını cama dayamış uyuyan bir kız çocuğu vardı.

Beyaz saçları ve açık teni onu uyuyan bir tanrıçaya benzetiyordu beyaz kıyafetler içinde oldukça güzel bir görünüme sahipti.

Daha sonra Zetanın telefonu yoğun bir şekilde çalmaya başladı.

-Zzzzzzz

Sesi duyan zeta gözlerini hafifçe açtı ve telefonu eline aldı daha numaraya bakmadan konuşmaya başladı.

"Efendim"

"(Zeta uyuyor musun? Uyan! seni bekliyoruz sarayın içinde bir tek sen kaldın hemen gel kralı bekletemeyiz) "

"Tamam tamam "

Telefonu kapatıp koltuğa doğru fırlattı ve biraz arkasına doğru gerildi sonra arabanın durduğu yere baktı .

Evet sarayın önüne gelmişti ve uzun zamandır burada olduğunu düşünüyordu.

Sonra yapay zekaya.

"Beni niye uyandırmadın? "

Yapay zekadan yanıt beklemeden arabadan aşağı indi ve sarayın kapısına doğru ilerledi.

Siyah demir kapıları gördüğünde hatırlayamadan edemedi . Evet buraya luca ile birlikte daha önce gelmişlerdi.

Biraz hüzünle birlikte kapıdan askerler onu içeri aldı ve hızla sarayın önünden geçti bu sefer onu karşılayan beyaz maskeli bir adamdı .

Adam duygusuz bir şekilde
"Lütfen beni takip edin, kralım sizi bekliyor. "Dedi.

Adamın sözlerine kafa salladı ve onu takip etmeye başladı.

Saray daha önce geldiği ile aynıydı ama tek fark asker sayıdı.

Eskiye nazaran daha fazla asker sarayın etrafında nöbet tutuyordu.

Zeta bunun için düşündüğü şey 'geç kalmadınız mı? Bu önlemler için 'ama düşüncelerini asla sesli söyleyemezdi sonuçta olacak şey........ya ihanet yada sürgüne yollanırdı ve şuanda bu isteyeceği son şeydi.

Zaten kardeşini kaybetmişti bu da yetmez gibi sırayla herkes onu terk ettiğini hissetmeden edemedi ilk annesi sonra babasının onlara soğuk davranışı en sonda lucanın kayboluşu.

Ölü mü yada yaşıyor mu bilen yoktu ve biraz daha aranır ve bulunmazsa kayıtlarda ölü olarak geçecektir.

Evet zeta da bunu biliyordu ama bu duruma gelmeden onu bulmak istiyordu.

Ama gerçekler isteklerden farklıydı.

Her neyse

Zetanın kafasını karıştıran asıl şey bu değildi.

'Rüyamda ilk kez bu kadar gerçekci bir şey gördüm sonuçta böyle bir şeye inanan biri değilim ama bu rüya sanki biri tarafından....... Yok ne saçmalıyorum sadece bir rüya idi ama rüyamı birine anlatmak istiyorum hmm ırene üzgünüm seçtiğim kurban sen olacaksın 'Diye içinden konuştu.

Sonra adamın sesi Zetayı düşüncelerinde çıkardı.

"Geldik "

Zeta geldiği yere baktığında gözlerine inanamadı ve şaşkın bir şekilde .

"Şey....yanlış yere geldim sanırım sonuçta ben bir dev değilim "

Sözleri üzerine adam sessizliğini korudu ve zetaya içeri girmesini söyledi.

Zeta iç çekti ve yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdü ve dev kapı yavaşça açılmaya başladı.

Zeta kapıdan içeriye doğru gözlerini gezdirdi. Kırmızı bir hali ve altın tahta kadar gidiyordu odanın içi hoş bir yapıya sahipti ve insana güven veriyordu.