Gözlerimi açtığımda yine yerde uyuyordum evet....yerde uyumak ile bir fantezim olduğunu düşünüyorsun değil mi? Dostum gerçekten böyle bir fantezim yok.
Ayağa kalktığımda etrafındaki gördüğüm şeylere inanamadım hepsi..... Acımasız bir şekilde ölmüştü ve bunu ben yapmıştım.
Karanlıkta parlayan ay yeşil çimenlere hafifçe okşuyordu ve insan parçaları ortaya çıkıyordu. Etrafta dolaşan bağırsaklar, kalpler yanmış insanlar daha bir sürü şey ormanın içinde bulunan o çocuk tarafından yapılmıştı.
Evet benim tarafından yapılmıştı ağzımın kenarından akan kırmızı bir sıvıyı fark ettim ve kolumla hemen sildim, evet bu kandı ama ağzımda ne işi vardı? Vücuduma baktığımda oldukça iyiydim, tek bir çizik bile yoktu.
Ama ağızımdan neden kan akıyordu? Bir an aklıma iğrenç bir düşünce geldi ve hemen ağacın bir kenarında kusmaya başladım.
İçimden çıkan şey....... Kanlı et parçalarıydı evet ben onları yemiştim ama neden? Kibir asla böyle bir şey yapacak bir özellik değildi içimi yiyen bu iğrenç duyguyu bir kenara bıraktım.
Evet eğer oburluk yeteneğini alsaydım belki de buradaki herkesi...... Bunu düşünmek istemiyorum bile sonra arkama bakmadan Noxun yanına doğru ilerledim.
Ama bu kanlı hâlimi gördüğünde benim hakkımda ne düşünürdü? Bu yüzden hemen bir nehir bulmam gerekiyordu.
***
Karanlık ormanın dışında deniz kenarında bir taşın üstüne oturmuş bir kız çocuğu vardı ve sıkılmış bir şekilde yıldızlara bakıyordu .
"Babam şuanda çok eğleniyordur ama beni yanına almadı "
Çalıların içinden dört kişi ortaya çıktı ellerinde bir kaç hançer ile birlikte evet bunlar karanlık ormanda yaşayan bir başka paralı asker grubu idi ama bunlar daha yeni ve az kişiler tarafından oluşturulmuş bir gruptu diğer grup ile birlikte buluşacaklardı ama buluşma yerine biraz geç geldiler .
Ve yolda güzel bir kız çocuğu buldukları için bu tahlîssiz işi güzel bir köle ile kurtarabilirlerdi .
Bu yüzden siyah saçlı kızın çevresini sardılar ama aralarından biri içinde kötü bir his vardı.
'Neden bu geç saate bir kız çocuğu göl kenarında? "
Bu soru onun içine korku yayıyordu sonuçta normal bir insan bu saate burada olamazdı diye bir sonuca varmıştı evet son derece doğruydu.
Luca bile noxu yalnız bırakırken pek endişe duymadı evet onun gücüne ilk elden şahit duymuştu ama bir yandan da kızına bu gibi olayları göstermek istemiyordu evet Luca bir çelişki içindeydi ve aldığı kararda çelişkilerle doluydu.Daha bir kaç gün önce bir çocuğa bakmaya başladı ve unutmadan kendide bir çocuktu daha on yedi yaşında birinden bahsediyoruz!! Bu yüzden alacağı kararlar biraz saçma olabilir .
Her neyse
Paralı asker grubu siyah saçlı çocuğun çevresinde bir akbabanın avının çevresinde dolanması gibi onlarda daireler çizmeye başladı.
Siyah saçlı kız gülümsedi ve.
"Sanırım bu gece tek eğlenen babam olmayacak "
Sözleri bittiğinde ortaya çıkan güçlü bir siyah sis etrafın kör etti paralı askerler daha ne olduğunu anlamadı.
Siyah sisin içinde kırmızı gözlerle avına bakan bir yırtıcı gibi o dört paralı asker çığlıklarla birlikte ölmüştü.
"Bu cesetler çok göze çarpıyor babam bunu görürse... Bana kızabilir.... Neyse babamın öğrenmesine gerek yok zaten. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderin Zincirleri
FantasyKader, kader gerçekten var mıydı? Şahsen ben inanıyorum sonuçta bu dünya o zaman bu kadar sıkıcı olmazdı değil mi? Işığın , yıldırımın, canlıların yapısal büyümesi ve zaman içinde ölmesi buna binlerce örnek verebiliriz ama sonuçta herşey aynı yöne...