YAZGI

1.Bölüm : Şiddet.

Yeni bir kurgumla karşınızdayım çok önceden yazdığım bir kurgum silip yine baştan yazdım umarım beğenirsiniz.

Haydi okumaya başla .

Okuduğunuz tarihi yorumlara yazalım rica etsem.

Öpüyorum sizi 🫶💋

<✯>

Niye hayata hiç mutlu olamadım sadece aile şefkati istiyordum ailemin beni sevmesini büyük bir şey istemiyordum.

Oturduğum yerden kalktım kaç saattir burda olduğumu bilmiyordum telefonumun çalmasıyla elime aldım arayan babamdı üstüne kapattım.

Bana kızıcağını biliyordum ama artık umursamıyordum annemin mezarının yanına yaklaşıp mermeri öptüm mermer çok soğuktu fısıldayarak ."Anne üşüyor musun yer çok soğuk ama seni o gün kurtaramadım beni affet."dedim.

Ağlayarak mezarlıktan çıktım şimşek çarpmasıyla daha hızlı koştum kendimi bu hayattan koparmak istiyordum ben bunu yapmasam da her gün geceyi bana zindan eden bir babam vardı.

Geceler benim için cehennemden başka bir şey değildi sert bir şeye çarpıp yerimde sendelendim başımı kaldırdığımda kahverengi gözlü bir adama çarpmıştm gözleri beni içine hapsetmek istiyor gibiydi.

Eve geç kaldığımı hatırlayınca adamı arkamdan bırakıp daha hızlı koştum .

Nefes nefese kapının önüne geldiğimde titreyerek kapıyı çaldım kapının hızlı açılmasıyla babam saçımdan tutup beni evin içine atması bir olmuştu saç diplerimin acımasıyla göz yaşlarım elime düştü .

Babam yanımda diz çöküp çenemi sıkıca tutu babamdan sigara ve içki kokusu geliyordu anlaşılan yine içmişti midem bulanmaya başlamıştı başımı yukarı kaldırdım daha fazla midem bulanmaması için.

Babam çenemi sıkıp siyah irisleri beni öldürecek derecede beni süzdü sigara ve içki kokan ağzını açıp konuştu .

" Ben sana demedi mi evden asla çıkmak yok ."dedi sinirli bir şekilde.

Çenemin titremesiyle zorlukla konuşmayı denedim.

" Özür dilerim annemi görmeye gittim erken gelecektim ama unuttum ."dedim .

Çenemi bırakıp ayağa kalktı eli pantolonundaki kemere kaydı yine aynı şey olucaktı sırtımda yine kemer izleri olucaktı ruhum yine parçalanacaktı bu akşam .

Sırtıma kemer yiyince dudaklarımı sıktım hiç bir zaman çığlık atmayacaktım annem hep güçlü olduğumu söylerdi kaç defa kemer yediğimi bilmiyordum .

Acıdan göz kapaklarım kapanıyordu sigarasını yakıp dumanını üfledi ." Bir daha sözümden çıkmak yok ." Dediğinde beni bu halde bırakıp her zamanki gibi çekip gitti .

Yine her gece olduğu gibi yanlız kalmıştım annemin uyuduğum da söylediği nini söylemeye başladım.

Bebeğin beşiği çamdan
Yuvarlandı düştü damdan
Bey babası gelir Şam'dan
Nenni nenni
Nenni nenni
Nenni nenni
Nenni bebek oy

Çamlıbel'den çıktım yayan
Dayan ey dizlerimdayan
Kardeş atlı bacı yayan

Nenni nenni
Nenni nenni
Nenni nenni

Nenni bebek oy
Nenni nenni
Nenni nenni
Nenni nenni

Nenni bebek oy
Bebek beni del eyledi
Yaktı yıktı kül eyledi
Her kapıya kul eyledi

Göz kapaklarım kapanmadan son bir şey kendime fısıldadım ." Ben her şeye rağmen güçlü biriyim ." Uyusam bile ruhum acı içinde kıvralıcaktı.

Bölüm Sonu...

<✯>

Beğendiniz mi.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Diğer bölüme kadar kendinize iyi bakın.

Seviliyorsunuz.

⬇️ Lütfen yıldıza basarmısınız.
   ⭐