YAZGI

6.Bölüm : Korku

Merhabalar yeni bir bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar sevgili okurlarım.

<✯>

Sabah erkenden kalkıp hazırlanmıştım dün ki olaydan sonra aşağa inmemiştim Batı abim kahvaltı mı odama getirmişti .

Yemek istemesem de zorla kahvaltı yapmıştım Batı abim polis olduğu için karakola gitmişti.

Yaprak hanım ve Hakan bey sabah beni görmeye gelmişlerdi beni dışarı çıkartmak için gelmişlerdi kabul etmeyince gitmişlerdi .

Diğer abilerim ortalıkta yoklardı Toprak ise dünden beri eve gelmemişti .

Odadan sıkıldığım için telefonumu alıp odamdan çıktım merdivenlerden aşağı inip dış kapıya ilernedim dışarı çıktım .

Büyük bir vilaydı güzel bir havası vardı . Sandalyeyelerin olduğu yere gidip sandalyede oturdum etrafa baktım çok fazla çiçek vardı galiba yaprak hanım çiçekleri çok seviyordu .

Telefonum titrediğinde cebimden çıkarıp mesajlara girdim .

Babamdan gelmişti daha doğrusu eski babamdı Tuğrul Yılmaz dı niye bana mesaj atmıştı.

Mesajı okuduğumda telefonum elimden kayıp yere düştü gözlerim yaşamasıyla titreyerek ağlamaya başladım.

Telefonu yerden alıp yeniden mesaj okudum konum atmıştı eğer oraya gitmesem Batı abimi öldürecekti.

Nefes almadığımı fark edince ayağa kalktım elimi boğazıma yaklaştırıp nefes almaya çalıştım yeni bir mesaj gelmesiyle okumaya başladım.

" Eğer gelmesen küçüğüm olucakları tahmin bile edemezsin ." Diyordu mesajda .

Telefonu cebime koyup eve girip  ayakabımı giyip hızlıca evden çıktım.

Taksi bulup konumu adam gösterdikten sonra biraz geçmeden telha bir deponun önünde durdu parayı uzatıp arabadan indim .

Korkarak depoya ilerneyip içine girdim .

Önümde benim hayatımı cehenneme çeviren adam karşımdaydı nefret ediyormuş gibi bana bakıyordu.

Bana adım atmasıyla geriye doğru ilernedim adımları hızlanınca bende hızlanıyordum sırtım duvara çarpmasıyla yerinde durdum ayakkabı uçlarımız birbirine değiyordu .

Titreyerek konuşmayı denedim.

" Neden beni buraya çağırdın." Dedim korkarak.

Kahkaha atarak saçımı kendine doğru çekti tiz bir çığlık atmamla daha fazla çekmeye başlamıştı dudaklarımı ağrıdan kemirmeye başladım.

" Sen benden kaçtın mı küçüğüm 1 haftadır seni arıyordum ama sonunda buldum yeni aileni gördüm iyi birilerine benziyor." Dedi .

" Onları bu işe karıştırma. " Dedim.

Sinirlenerek yere doğru itekledi beni.

" Sen bana akıl mı veriyorsun bana  babana ." Dedi bağırarak.

" Sen benim babam değilsin ." Dedim

Yüzüme tokat atmasıyla dudağımı patlamıştı yanaklarından yaşlar akıyordu göz yaşlarımı silip ayağa kalkmayın denedim ama kolumu sırtıma doğru çevirince inlemeye başladım.

" Lütfen bırak kolumu ." Dedim acıyla.

Kulağıma yaklaşarak." Bırakmam küçüğüm 1 haftadır yoktun sen iyi bir cezayı hak ediyorsun ." Dedi.

Kolumu bırakıp kemerini alıp sırtıma vurmaya başladı tırnaklarımı yere batırıp dudaklarımı bastırdım durmasıyla açıdan yere uzandım.

Yanıma yaklaşıp ." Biraz burda kal akılan biraz ailen seni burda görünce onların yüz ifadelerini görmek istiyorum ama kalamam gitmem gerekiyor tatlı rüyalar küçüğüm bir daha sözümden çıkmak yok." Dedikten sonra yanımdan uzaklaşıp gitti

Göz kapaklarımın kapanmasıyla uykunun kollarına bıraktım kendimi  .

Bölüm Sonu...

<✯>

Bölümü beğendiniz mi.

Kurgu ilerleyişi nasıl gidiyor.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Diğer bölüme kadar kendinize iyi bakın.

⬇️️ Lütfen yıldıza basarmısınız.
⭐