31.Bölüm : Yağız ve Yazgı

829 51 15
                                    

Medya : Yağız Atahanlı 🖤

Merhabalar yine ben nasılsınız iyisinizdir inşallah canlarım benim .🐚💙

Canlarım satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın olur mu.
🫠🙃

Biliyorum bölüm geç geldi bunun için sizden özür diliyorum.💞🩷

Keyifli okumalar dilerim ballı kurabiyelerim.🍯🍪

Sizi seviyorum öpüyorum 💋😘😍

Instagram :
roman_dakiperi

Tiktok :
Romandakiperi-

✯." Bu kalbim hep attıkça içimdeki çocuk hep sana aşık kalacak ."✯

<✯>

Burakla gün boyunca vakit geçirmiştik tabiki abilerim gün boyu Burak'ın yanında olduğum için Burak'ı kıskanmışlardı bende bu durumdan keyif alarak abilerimin yanına gitmemiştim tabi.

Annem ve babam Burakı çok sevmişlerdi Burakta onları sevmişti eminim Burak dünki olayları bir daha unutmayacaktı.

Burak yanımda kalmak istesede annesi iyi olmadığı için sabah erkenden gitmişti gitmesini istemesemde bir daha geleceğini söylediği için mutlu olmuştum.

Burak gittikten sonra hastaneye gelmiştim bugün nöbet sırası bendeydi akşam iyi uyuduğum için uykum yoktu.

Bir kaç tane hasta kontrol edip kan alma odasına geçtim hastalar için serum hazırlayıp serumlara hasta isimlerini yazıp masaya koydum serumları.

Telefonum titremesiyle telefonumu alıp mesaj atan kişiye baktım Annem mesaj atmıştı.

Annemmm : Kızım yemek yedin mi yorgun değilsin dimi ilaçlarını aldın umarım seni şimdiden özledim.

Siz : Sakin ol anne yemek yedim ilaçlarımı da aldım yorgun değilim bende seni özledim.

Annemmm : Annesinin kuzusu seni seviyorum sen işine dön bir şey olursa ara tamam mı güzelim .

Siz : Tamam anne bende seni seviyorum.

Arkamdan birinin nefes alış verişini hissetmemle telefonum yere düştü titreyerek eğilip telefonu alıcaken biri benden önce davranıp telefonu aldı.

" Pardon hanımefendi sizi korkutmak istemedim özür dilerim." Dedi genç bir adam bana bakıp.

Adama baktım gözleri kızarmış saçı dayınmış bir şekildeydi sırıtarak beni süzdü telefonu bana uzattı elindeki telefonu alıp hızlı bir şekilde odadan çıktım.Kalbim korkudan çok hızlı atıyordu derin nefes alıp .Telefonu cebime koydum .

Sakin bir şekilde yürüdüm gece olduğu için hastane sakindi dinlenme odasına girecekken
Bir hemşire koşarak bana yaklaştı.

YAZGI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin