YAZGI

2.Bölüm : Kaçış

Merhabalar yeni bir bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar sevgili okurlarım.

❤️‍🩹

<✯>

Sabahın ilk ışıklarında yataktan kalktım dün salonda yerde uyumuştum kalkıp odama gelmiştim.

Ayağa kalkıp hazırlandıktan sonra makyaj masama geçtim elime kapatıcıyı alıp kolumdaki izlere sürdüm.

Hemşire olduğum için hastaneye gidicektim babamdan gizli gidiyordum benim mutlu olmamı asla istemiyordu.Annemin sayesinde hemşire olabilmiştim.

Hastanedeki hemşirelerin yara izlerimin görmesini istemiyordum insanların ne tepki vereceğini bilmiyordum bu yüzden saklıyordum hem yara izlerimi görselerde en fazla ne yapabilirlerdiki.

Beni bu cehennem hayatımdan kurtarabililer mi .

İşim bittikten sonra aşağa indim babamın telefonda birine bağırmasıyla yürümeyi bıraktım.

" Adnan kim yeri bulmuş o kızı alıcaklar mı benden nasıl buldular bunca yıldır ."Dedi bağırarak.

Kız kimdi ben miydi kim beni alıcaktı kafam karışmıştı.

Telefondaki kişinin bir şey söylemesiyle babam telefonu yere atıp binlerce parçaya bölündü çığlık atmamla babam bana ilernedi .

Elimi kendime siper edip ." Bir şey duymadım vurma bana ."Dedim ağlayarak.

" Gerçek ailen seni bunca yıldır arıyordu ve görüşe bakılırsa seni buldular ." Dedi .

Duyduklarımın şokuyla titremeye başladım bunca yıldır benim ailem başka biri miydi babam başka biri miydi bunca yıl boşuna mı acı çekmiştim .

Babamı arkada bırakıp koşarak odama girip kapıyı üstüme kapattım duyduklarıma hala inanamıyordum .

Dış kapının kapanmasıyla telefonumu alıp evden çıktım ailem kimdi niye beni bu insanlara verdiklerini merak ediyordum .

Evden çok fazla uzaklaşmıştım kaç saattir yürüdüğüm hatıramıyordum yağmur yağmaya başlamıştı üşüdüğüm için kollarımı kendime sardım artık yanlız biriydim .

Titrediğimi fark ettiğimde atak geçireceğimi biliyordum küçükken babamın beni darp etmesiyle travma geçirmiştim bu yüzden ilaçlarımı almadığım da  atak geçirirdim .

Ama şuan geçiremezdim olmazdı titremem artarken yere düştüm birinin koşarak yanıma yaklaştı uzun ,sakalı , kasları fazla bir adam yanıma diz çöktü siyah boncuk gözleriyle beni kendine çekti kucağında minicik olmuştum saçlarımdan öpüp kulağıma yaklaştı.

" Abin artık yanında korkma ."dediğinde bilincim kapanmaya başlıyordu .

Duyduklarım artık uyuldama şekilde geliyordu kurtulmuştum cehennemden yada yeni hikaye başlıyordu .

Bölüm Sonu...

<✯>

Bölümü beğendiniz mi.

Abisi geldi yerim ya.

Sizce ailesi nasıl davranır Yazgı'ya tahminiz var mı.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

⬇️️️ Lütfen yıldıza basarmısınız.
⭐.