කලූගෙ මතකෙ
වැලලීමට පෙර ..
_________________
♡.............♡
කලූව හම්බ වුනේ මුලින්ම මට .
එයා චුට්ටක් කොට බල්ලෙක්.
එයාගේ ලෝම කලු දුඹුරු රත්තරන් පාට
හුරුවක්...
" ඔය බල්ලා ඔය ගෙදර ඉදපු කලින් අය දාලා ගිය එකෙක්..."
" ඕකා සැර වෙලා තියෙන්නෙ ඒකගෙ කලින් අයිතිකාරයා ඌට කෑම පිගාන නොදී කෝටුවකීන් එහෙට මෙහෙට
කර කර ඌව බඩගින්නෙ
තිය තිය සැර කරවලා ..."
කලූ අපේ ගෙදරට ආවේ නෑ. අපි එයා ඉදපු ගෙදරට ගියා .අපිට එයාව එලවන්න වුනේ නෑ ඒත් එයා හන්දා දවස ගානේ බැනුම් ආවා ..පාරේ යන බයිසිකල් වලට මිනිසුන්ට පනින්න එයා පුරුදු වෙලා ඉදියා. අම්මගේ කීමට එයාට ඉන්න දුන්න එකට මට නම් මරුවා ආවේශ වෙලා ඉදී යේ. ඔයා දන්නවද කලූ හන්දා මම කිසිම දවසක හය වෙනකන් නිදා ගෙන නෑ ...
එයා අපේ පවුලේ කෙනෙක් වුනා .එයාටම දම්වැලක් හම්බ වුනා .
අම්මගේ මගේ පරණ ඇදුම් එයාට උණුහුම දුන්නා ...
දන්නවද හෞශා මම කවදාවත් කවුරුත් ඉස්සරහ කලූට ආදරය පෙන්නුවේ නෑ මම කොච්චර දුශ්ටද කියන එක මම එයාලට පෙන්නුවා ...
" මෙයාට මොකටද මෙච්චර බත්..
අපිටත් නෑනේ යකෝ මෙච්චර මාලු කූරීයෝ.."
" මොන කරදරයක් ද බල්ලෙක් හදා ගත්තා නම් කන්න දෙනවකෝ. මාවම මරන් කන්න.."
" අම්මපා කලූ ඔය මූසල බිරිල්ල නවත්තනවා නැත්නම් මම තමුසෙගෙ දත් දෙකක් ම කඩනවා ..."
" අනේ අම්මේඒඒඒඒහ් මූ අදත් කුරුල්ලෝ එලවනවනෙ..."
මේක හන්දා කලූ මායි රණ්ඩු වුනා .කලූව හැමදාම උදේට දම්වැල ගාවට බොරු වට බිස්කට් එකක් දීලා රවට්ටල උස්සන් අරන් යනවා .ඒ කරල බිස්කට් එකක් කාලා මගේ අත හපන්න හදනවා .මම අම්මෙ ගාන කොට නවත්වනවා.
ඒ වගේ පලි ගන්න විධි එයාට තිබුනා. කොච්චර හරි අම්මා හැමදාම කෑ ගහද්දි මිනිස්සු අම්මගෙන් ඇහුවා ලමයි දෙන්නෙක් ඉන්නවද කියලා...
YOU ARE READING
hidden feelings
Poetry" අතුරුදහන් වූ මිනිසුන් ශේෂ කළ අතුරුදහන් නොවු හැගිම් මතකෙට ආවඩන විට අතුරුදහන් වීමට අවැසි හිතකගෙ අඳෝනාව..."
