Abimin Arkadaşı | Texting

93

Kapı çaldığında kargo olduğunu düşünerek bilgisayarımın başından ayrılıp kapıya koştum. Ergin bu saatte gelmezdi ve kimseyi beklemiyordum. Malum kargo şirketide 3 saniye içinde kapıyı açmazsam kendini imha edip kargomla beraber uzay boşluğuna savruluyordu.

Karşımda ağlamaktan helak olmuş Pelin'i görmeyi asla beklemiyordum. Saçı başı dağılmış makyajsız solgun.. Üstünde öylesine geçirilmiş bir sweatshirt  ve tayt vardı. Pelin uyurken bile giymezdi bu kıyafetleri.

Bir kaç saniye birbirimize baktıktan sonra hıçkırıklarla kollarımın arasına girmesi bir oldu.

Onu koltuğa oturttuktan sonra hızlıca bir bardak su verip sakinleşmesini sağlamaya çalıştım.

"Pelin ne oldu anlat korkutma beni." Dedim en sonunda.

Gözlerini mahcupça kaldırıp kızarmış burnunu çekti. "Haberin yok mu ?"

Kaşlarım anında çatıldı. "Neyden ?"

"Emir." Dedi sesi titrerken. "Duhanı dövdürmüş."

Tam anlamıyla başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü kal gelmişti bana. "Ne demek dövdürdü ?"

Ağlayarak yüzünü ellerinin arasına aldı. "Arabasını sıkıştırmışlar ilk normal yol verme kavgası sanmış Duhan arabadan çıkmış sonra.."

"Sonra ?" Dedim sert sesimle.

"Sonra arabadan inince Emir'in ayarladığı adamlar dövmeye başlamış Duhan'ı."

Sinirli bir şekilde sordum. "Adamlar mı ? Abim nasıl şuan ? Bana nasıl haber vermez kimse ?"

Dudaklarını büzüp hıçkırıklarla ağlamaya devam etti. "Hastanedeymiş yanına gidemedim başına tekrar bir iş açmamak için telefonda sesi çok kötü gelmiyordu ama.."

"Ama ne ?"

"Arabayı perte çıkartmışlar çok hasar varmış, en son giderkende Emir Çakırcalı'nın selamı var demişler."

Telefonu elime alır almaz abimi aradım sinirden gözüm dönmüştü ağlayan Pelin'i sakinleştirecek sakinlikte asla değildim içten içe onada kızıyordum.

"Abi ?" Dedim telefon açılır açılmaz.

"Efendim ?" Dedi düz bir sesle.

"Pelin geldi herşeyi anlattı iyi misin ? Hastanedeymişsin ?"

"İyiyim ben Didem pansuman yaptırdım çok önemli bir şeyim yokta araba gitti."

"Yapılmaz mı ?"

"Bir araba fiyatına yapılır."

"Allahın gerizekalısı. Göstereceğim o Emir denen adama ben. Neyse senin canına gelmesinde önemli olan o."

"Sen karışma Dido ben onun ağzına sıçacağım zaten."

"Geleyim mi yanına ne yapayım ben ?"

"Yok gelme abicim sen Pelin ile kal çok üzülmüştür o şimdi ağlıyordur."

Derin bir of çektim sesli bir şekilde. "Ben ne yapacağımı biliyorum o çocuğa."

"Didem karışma bir şeye sakın !"

Telefonu abimin suratına kapatıp Pelin'e sinirli sinirli baktım. "Emir nerede ?"

"Bilmiyorum evdedir heralde." Dedi titreyen sesiyle. Kolundan tutup kaldırdım biraz ani bir şekilde. "Beni çabuk sizin eve götür."

"Didem.." dedi ama tamamlamasına izin vermedim. "Pelin tüm sinirimi senden çıkarırım beni hemen o gerizekalı kuzenine götür."