Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar🩸🩺
Arslan'ın telefonundan sonra onun evine gelmiştik. Büyük salonda üçlü koltukta Arslan'ın omzuna kafasına koymuş bir şekilde Nevra oturuyordu. İki ayrı yerdeki tekli koltuklarda ise Birce ve Birkan oturuyordu. Bizde boş olan ikili koltuğa geçtik.
"Nevra iyi misin?"
"Evet. Bir şey yapmadı bana. Aradığı da ben değilmişim zaten."
Nevra'nın söylediğinden sonra Rüzgar'a baktım. Belki de onu arıyordu?
"Hayır salak. Seni arıyormuş. Nevra'ya öyle söylemiş."
Birce sakince zihnimden geçenlere engel olmuştu.
"Olayı baştan anlatır mısınız?"
Nevra kafasını Arslan'ın omzundan kaldırarak daha dik bir oturuşa geçti ve anlatmaya başladı.
"Ben acilde nöbetteydim bugün. Erkek bir hasta geldi kolunda derin bir kesik izi vardı. Normalde ben bakmam, asistanlar bakıyor biliyorsun. Önce hemşirelere seni sormuş. Olmadığını öğrenince de beni istemiş. Ben tam yarayı dikecekten birden iyileşti yara. Aklıma hiç katilin o olacağı gelmedi. Sizden biri sandım."
"Zaten onlardan biri. Sadece o şu an daha çok göze batıyor."
Birce sesli bir şekilde oflayarak yerinden kalktı ve Birkan'a döndü.
"Avcı yorumlarını kendine sakla. Üçe birsin harcanıp gitme sonra."
Sinirle salonla birleşik mutfağa geçti. Birce salondan çıktıktan sonra Nevra konuşmaya devam etti.
"Sonra birden şey dedi. Beni hâlâ bulamamış olmaları biraz kalbimi kırmıyor değil. O an anladım onun katil olduğunu. Kuzenimi ve daha birçok kişi öldürmüştü. Bana da bir şey yapacağını düşündüm ama yapmadı. Sadece giderken 'Pars'a selam söyle. Yakında eski günleri yad edeceğiz.' dedi. "
"Eski günleri mi? Adamı biz baya tanıyoruz yani."
"Evet. Tanıyormuşsun."
"Robot resim falan çizdiriniz mi?"
Arlan kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Nevra yüzünü o kadar detaylı hatırlamıyor. Sadece siyah saçlı, sakalı bir olduğunu söyle."
"Yani dünyanın yüzde sekseni. "
"Dünyanın yüzde sekseni kadar siyah saçlı erek vampir mi tanıyorsun sen!?"
Yanımda oturan Rüzgar'ın sinirle karışık söylediği şeyle ona dönerek kaşlarımı çattım. Şu an beni kıskanmanın sırası mıydı?
"Ne? Bir şey sordum."
Arslan gülmemek için kendini zor tutarken "Pars'ı dövecek gibi sordun ama." dedi.
"Katil yakalamaya çalışıyoruz. Birazcık yardımcı olsa fena olmazdı."
