"Lan gevşek herif. Ben sana uzak dur demedim mi Nevra'dan?"
"Merak etme beslenmedim ondan."
"Birde beslen istersen. Öyle bir şey yaparsan seni buraya gömerim."
"Tamam yapmam. "
Bir süre durup "Peki kendi isterse ve yaparsam o zamanda mı gömersin beni?" dedi.
"Evet!"
Ellerini teslim oluyorum şeklinde kaldırıp önüne döndü. İçki dolu bardağı bana uzattıktan sonra kendi bardağını fark ettirmeden boşaltıp cebinden çıkardığı kanı doldurdu.
"Sen böyle Rüzgar'ı uzaktan mı izleyeceksin? Gitsene yanına."
"Ben asistanlarımla yakın olmuyorum ya normalde. Gidersem göze batarım."
Arslan'a laf anlatırken Rüzgar'ın yanına biri geldi. Daha önce Rüzgar'ın yüzünde görmediğim bir ifadeyle çocuğa sarıldı.
"Bu arada Birce gitmemiş hâlâ..."
Arslan'ın dediğini umursamadan Rüzgar'ın yanına gittim.
"Hocam?"
Sırtı bana dönük olan çocuk Rüzgar'ın bana seslenmesiyle döndü. Tanıdık simayla kaşlarımı çattım. Nereden tanıyordum ben bunu?
"Çocukluk arkadaşım. "
Çocuk elini uzatıp " Birkan Güner." dedi. Çocuğun soyadını duyduktan sonra nereden tanıdığımı hatırlamıştım. Birce'nin yattığı avcıydı bu.
Kabalık olmasın diye uzattığı eli sıktım.
"Pars Kara."
Rüzgar'ın bir avcı ile arkadaş olacağını hiç düşünmezdim. Büyük ihtimalle avcı olduğunu bilmiyordur da.
"Birkan, hani biri ile geliyordun nerede?"
"Lavaboya kadar gitti gelir şimdi."
Çaktırmadan Birkan denen çocukla Rüzgar'ın arasına girmiştim. Rüzgar'ın elindeki bardağı alıp kafama diktim. Boş bardağı arkadaki masaya koydum. Rüzgar şaşkın bakışlarla bana bakıyordu.
