Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar🩸🩺
Boynundan dişlerimi çıkardığımda Rüzgar sesli bir nefes vermiş ve kendisini arkasındaki koltuğa bırakmıştı. Ellerimi koltuğa koyarak üstüne doğru eğildim. Bakışları anında dudaklarıma gitmişti. Uyuşmuş bakışları beni çok yanlış yerlere sürükleyecek gibi hissettirdiği için hemen kendimi geri çektim.
"Hızlı hareket etme. Bayılabilirsin."
"Biliyorum. Bende doktorum unuttun mu?"
"Biliyor gibi davranmıyorsun."
Koltukta duran önlüğümü üstüme giyerken bakışlarının üstümde olduğunu hissediyordum.
"Diğerlerini de merak ediyorum."
Sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.
"Diğerleri?"
"Vampirleri işte."
"Neden merak ediyorsun?"
Sana kim beni kurtar dedi? Aklıma gelen cümle ile sesli bir şekilde yutkundum. Konusu bir daha açılmamıştı ama belki de ondan beslenmemi bu yüzden kabul etmişti. Onu öldürebileceğimi düşünüyordu. Benden umudu kestiği için diğerlerini merak etmişti belki de.
Ona başkasının yaklaştığını düşüncesi içimdeki karanlık tarafı harekete geçiriyordu.
"Merak etmem gayet normal değil mi?"
"Değil!"
Yüksek ve sert çıkan sesimle oturduğu yerde sıçramıştı. Sakinleşmek adına derin bir nefes aldım.
"En fazla yakın olduğum kuzenim ile tanıştırırım. O da sana yaklaşmayacağının bilincinde olduğu için. Gerisiyle aynı ortama bile girmene izin vermem. Yamyam sürüsü hepsi."
"Ben.. seni sinirlendirmek istememiştim."
Sessizce söylediği şeyden sonra elini saçlarına atıp karıştırdı. Yanına oturup çenesinden tutarak bana bakmasını sağladım ve elimi çektim. Bakışları yüzümde dolandıktan sonra dudaklarıma takılı kalmıştı. Derin bir nefes aldım.
