Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar🩸🩺
Bir Hafta Sonra
Önümdeki kağıda imza attıktan sonra kalemi beyaz önlüğümün cebine koydum. Hemşireye dosyayı uzatırken gülerek acile doğru yürüyen Rüzgar'ı gördüm.
O güldüğü için istemsizce benimde dudaklarım yukarıya kıvrılmıştı. O mutluydu, iyiydi. Yaptığım şeyin amacı da buydu zaten.
Ben ise.. Rüzgar'ı görebildiğim şu kısa anlarda mutluydum. Önceden yarı ölüydüm şimdi ise kendimi tam bir ölü gibi hissediyordum. Rüzgar'dan önceki geçirdiğim 150 yıl hiç olmamış gibiydi. Acı çekiyordum. Verdiğim karardan pişman olduğum, geri döndürmek istediğim çok an yaşadım. O anlarda beni bu düşünceden vazgeçiren şey aklıma gelen Rüzgar'ın baygın şekilde yerde yatışıydı.
Ölebilirdi. Benim yüzümden ölebilirdi. Onu bir kere koruyamamıştım. Bir kere daha olmayacağından emin değildim. Bu yüzden buna mecburdum.
Onun için bizden vazgeçmek zorundaydım. Bizden ve kendimden..
"Pars?"
Nevra'nın sesiyle kendime gelerek gözlerimi Rüzgar'dan çektim ve ona döndüm.
"Efendim?"
"Eve gitme vaktin geldi. Nöbeti devralmaya geldim."
"Senin nöbetini de ben tutsam?"
Rüzgar'ı biraz daha görebilmek için bütün olasılıkları zorlayabilirdim.
"Hayır. Eve git. Ya da konseye. Biraz kafanı dağıt. Kendine işkence çektirmekten vazgeç."
"Asıl onu görmezsem işkence çekmiş olacağım."
"Pars bunu kendin istedin. Sonuçlarına katlanman lazım."
Sıkıntıyla nefes verdim. Dönüp Rüzgar'a baktım. Çoktan bir hastanın yanına gitmişti.
Nevra'yı onaylayan bir şekilde kafamı salladım.
"Görüşürüz."
"Görüşürüz, dikkat et."
Önlüğümü çıkarıp üst kattaki odama koyduktan sonra hızla konseye gittim.
Her zaman oturduğumuz yere oturduğumda garsonlardan biri hemen bir bardak kan getirmişti. Sehpanın üzerinde duran bardağa baktım.
Biri elini uzatıp bardağı alana kadar öylece bardağa bakmıştım. Bardağı alan kişi yanıma oturunca kafamı o yana çevirdim.
Birce ile göz göze geldiğimizde gülümseyerek kafasını omzuma koydu.
"Fanilerden uzak durma kuralını en başta çiğnememeliydik."
