DANGEROUS LOVE - TAEKOOK

Beni kendinden mahrum etme

Selamm ben geldim ayh aklımda çok güzel şeyler var ilerleyen bölümler için falan jskqsjkwjs ama spoi yok neyse bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın ha bide takip ederseniz çok sevinirim iyi okumalaaarrrr

"Senin için yaşıyorum Jeon..."

Dediği şeyin üzerine yüzümde bir şaşkınlık belirdi ve gözlerim açıldı. Bunu söylemesini beklemiyordum. Şaşırmıştım ama hoşuma gitmişti. Maskenin altından kocaman sırıttım. Görmüyordu ama gözlerimden anlaşıldığını düşünüyordum. Hem onun hayatta olması hemde bu sözleri beni çok mutlu ediyordu.

"Seni özledim Taehyung"
yorgun bakışlarıyla gülümsedi.
"Bende seni özledim Jeon" konuşurken zorlandığını anlayabiliyordum. "Taehyung lütfen zorlama kendini"
"Ben iyiyim Jeon merak etm-" dediğinde sözünü kestim ve "Biliyor musun bilmiyorum ama yaran derin o yüzden zorlamanın manası yok" dedim.

"Ama seni özledim" dedi yorgun sesiyle.
"Bende seni özledim ama zorlamak yok kendini. Tamam mı?" dedim bende.
"O güzel dudaklarını öpmeyeceğim anlamına mı geliyor bu?" dediğinde "Öpmek falan yok hastasın ve enfeksiyon kapmanı istemiyorum." dediğimde ağzındaki endotrakeal tüpü çıkarmaya çalıştı. Hemen elini tutup engel oldum.
"Taehyung, Tanrı aşkına ne yapıyorsun sen?" dedim.

"Seni öpeceğim güzelim" dediğinde derin bir nefes aldım. "Hayır olmaz izin vermiyo-" atık bir hamleyle elini boynuma atıp beni kendine çekti. Bu haldeyken bile hâlâ nasıl bu kadar güçlüydü anlamış değildim. "Taehyung ama böyle olmaz. İyi değilsin"
"Jeon ben iyiyim" diyerek ağzındaki endotrakeal tüpü çıkardı. Ardından elini yüzüme atıp maskemi çıkarttı. Ondan uzaklaşmaya çalıştım çünkü durumunun daha kötüye gitmesini istemiyordum. Ama bu onun umurunda değil gibiydi.

Uzaklaşmama izin vermeyip beni kendine daha fazla yakınlaştırdı. "Taehyung durumun kötüleşebi-"
"Jeon! biraz daha seni öpmeme engel olursan durumum nasıl kötüleşiyormuş görürsün" dedi. Bu adama engel olmak mümkün değildi..

Kendimi serbest bırakıp dudaklarına gömüldüm. Elini boynuma tekrar atıp öpücüğü şehvetlendirdi. Gerçekten aklım almıyordu. Bu halde bu güç nereden geliyordu? Az önce zor konuşuyordu ama şuan haşince öpüyordu dudaklarımı.

Alt dudağımı ağzının içine alıp sertçe emmeye başladı. Ağzımdan boğuk iniltiler çıkıyordu. O kadar şehvet dolu öpüp, emiyordu ki kendimden geçmiştim adeta. Ama hastanede olduğumuz ve Taehyung'un hasta olduğu gerçeği de vardı. Tabi Taehyung bunu siklemiyordu.

Alt dudağımı o kadar fazla emmişti ki emmekten uyuşturmuştu. Hissetmiyordum...

Kapının çalmasıyla hızlıca geri çekildim. dudağımda salya kalmıştı. Elimin tersiyle temizledim ve hızlıca maskeyi geri taktım.

Gir komutunu beklemeden içeriye Helena girdi. O da üzerine özel gömlekten giymiş, bone ve maske takmıştı. "İzninle artık abimi görebilir miyim?" yan gözlerle sinirli bir şekilde bakıyordu. "Tabi. Zaten bende şimdi çıkıyordum" diyerek oturduğum sandalyeden doğruldum. Kapıya doğru yürümeye başladım. Kafamı çevirdiğimde Taehyung'un bana baktığını gördüm. Gözleriyle gitmemi istemediğini söylüyordu adeta. Ama kız kardeşi gelmişti bu yüzden gitmeliydim.

Önüme dönüp yürümeye devam ettim. Helena hemen kapının önünde duruyordu. Onun yanına gelince duraksadım. Hâlâ sinirli gözlerle bakıyordu. Acaba bizi görmüş müydü? Görse bile neden böyle davranıyordu anlamıyordum.