Mesafe-Jikook

19

Jungkook kavradığı telefonu ile bekliyordu.

Son görülme; 5:25

Uzak yada yakın fark etmez kalp olduğu yerdedir, çevir gözlerini sevgilim ay olduğu yerdedir. Ay senindir, gece benim.

Son görülme; 5:25

Çevrimiçi

Yazıyor

Jungkook dakikalar sonra ekranda beliren yazıyor, yazısı ile heyecanla ve dikkat ile ekrana baktı.

Jimin: Bana anlatacağın her hangi bir şey varmı?

Jungkook alt dudağını ısırarak bir süre ekrana baktı. Çevrimiçi olmasına rağmen hiçbir kelime kuramıyordu. Her şeyi öğrendiyse?

Bir süre ekrana öylece baktı. Oda çevrimiçi, Jungkook'da çevrimiçi olmasına rağmen yazıyor işareti ekranda belirmiyordu. Dakikalar süren bu çevrimiçi olayı bir süre sonra...

Son görülme; 5:59

Jungkook elini ensesine götürerek sıkıntılı bir nefes aldı. Neler oluyordu?

"Ahh ama ya. Çevrimiçi, yazıyor, görüldü! Bıktım bunlardan!"

Elini ensesinden çekerek, sırtını yatağa yasladı. Bir süre karşı duvarı izledi. Neden bir cevap dâhi yazmamıştı ki?

"Jungkook?" Sojun kardeşi Jungkook'a doğru ilerleyerek sırtını yatak başlığına yasladı. Pekâlâ çokta mutlu görünmüyordu.

"Jimin yazdı." Sojun gülümseyerek başını salladı. Yazacağını düşünüyordu.

"Ne yazdı?" Jungkook dolu gözleri ile abisine baktığında, Sojun kaşlarını çatarak bakışlarını kaçırdı.

"Bana anlatacağın bir şey varmı dedi."

Sojun uzun süren sessizliğin ardından ayağa kalkarak sıkıntılı bir nefes aldı.

"Kore'ye gideceğim ben abi." Sessizlik...

"Jungkook telefon ile her şeyi çözebilirsiniz." Sojun net bir dil ile konuşunca, Jungkook başını olumsuz anlamda sallayarak ayağa kalktı.

"Söz konusu sadece konuşmak değil, Jimin'i görmekte istiyorum ben."

Sojun gülerek başını salladı. Açıkçası aynı şeydi.

"Jungkook senin ile birlikte bende geleceğim Kore'ye."

Jungkok bir süre düşünerek başını olumsuz anlamda salladı. Jimin ile yalnız kalmaları en iyisi olacaktı.

"Gelmeni istemiyorum abi." Sojun başını olumsuz anlamda sallayarak dolaba doğru ilerledi.

"Her şeyi tek başına halledemezsin ufaklık. Jimin ile yalnız kalacağınız zaman ortadan kaybolurum merak etme." Sojun son cümlesini kurarken, çapkın bir bakış ile dolaptan valizi çıkardı.

"Abi bunu istemiyorum!" Sojun başını tekrardan olumsuz anlamda sallayarak sıkıntılı bir nefes aldı.

"Kore'ye belkide sizin aranızı yapmak için değil, gezmek içinde geliyorumdur?"

Jungkook bakışlarını kaçırarak sıkıntılı bir nefes aldı. Abisi sojun ile uzun zamandır konuşmuyorlardı ve abisi ile araları epey bir açılmıştı Amerika olayından sonra... Bu fikir ikisinin arasını birazda olsa yumuşatırdı. Uzun bir yolculuk belkide iyi olacaktı.

"Pekâlâ abi." Sojun, Jungkook'un valizini yatağın üzerine bırakarak odadan çıktı. Kendi valizini hazırlamak için odasına doğru ilerlerken, aklında dönüp dolaşan düşüncelere kafa yoruyordu.

Eski sevgilisi Kore deydi ve onu görüp göremeyecegini bilmiyordu ama... Görmek dâhi istemediğini biliyordu.

...

Jimin kapanmak üzere olan telefonun ekranına basarak, son görülmeye bir kere daha baktı.

Göz göze gelmek binlerce kelimeden daha etkileyicidir...

Jimin telefonunu kapatarak derin bir nefes aldı. Aldığı nefes ciğerlerini sıkıştırıyordu. Ne yapmıştı bilmiyordu kendisine ama...

"Ah seni çok özlüyorum!"

Jimin telefonunu eline alarak tek tek eski mesajları okumaya başladı. Her şeyin son bulması canını yakıyordu. Hemde bu onun yüzünden olmuştu. Bir mesaja takılı kaldı gözleri.

Jungkook: Oyoe çok seviyorum ki seni...

Jimin mesajın ardından telefonu kapatarak göz yaşlarına boğuldu. Oyoe

Öyle değil, oyoe... Bir kelime onu o zaman güldürürken, şimdi neden göz yaşlarına boğuyordu?

O anlardı sadece kendisini bir anda ne değişti hayatlarında? Neden onca sene bir yalan içinde kalmak zorunda bıraktı bedenini? Neden göz yaşları durmuyordu?
Değer miydi soru işaretleri ile yaşamak?

Varmıyor dilim sana dön diyemem...
Yalan oldu, yalan oldu her şeyimdin elin oldun.

Mesafe...

...

Bölüm sonu.