Avuç içlerinde gezen dokunuşlar ile gülümsedi. Nerede olduğunu henüz bilmiyordu ama ellerini tutan elleri çok yakından tanıyordu.
"Neredeyim?"
Jungkook avucunda duran küçük eli dudaklarına götürerek kokusunu içine çekerek, küçük bir öpücük kondurdu.
"Yanımdasın... Fransa'da." Jimin kapanmaya yüz tutmuş gözlerini bir anda açarak, doğrulmaya çalıştığı an bir anda kolundan hissettiği acı ile yüzünü buruşturdu. Serum vücuduna ilaç değil, kan çıkarırken, Jungkook telaş ile ayağa kalkarak Jimin'in koluna bağlı olan serum kablosunu çıkardı.
"Deli misin sen?"
"Fransa'mı?" Jungkook avuç içlerini sevdiği adamın yanaklarına koyarak, alnını alnına yasladı.
"Fransa..."
Jimin anlam veremeyen bakışları ile elini sıkıca tutan Jungkook'a bakıyordu. Fransa'da ne işi vardı, annesi ve babası? Jimin başını olumsuz anlamda sallayarak kendisini geri çekmeye çalıştı ama baş ağrısı ile sırtını yatağa yaslamak zorunda kaldı.
"Jungkook neden?"
"Kore ile ilgili hiçbir bilgim yok Jimin'im ve seni Kore'de bulunan hastaneye götürdük ama... Sojun, yani abim en doğrusunu yaparak bizim hastanemize getirdi."
Jimin içeriye giren Sojun ile gülümsedi ama onun gözlerinde gördüğü yorgunluk ile anında gülümsemesi solmuştu.
"İyi misin Jimin?" Jimin başını kararsızlık ile salladı. İyi olup, olmadığını bilmiyordu.
"Ailem bilmiyor değil mi?"
Jungkook boynunu eğerek dolgun dudaklara küçük bir öpücük kondurdu.
"Bilmiyor sevgilim ve şuan bunu düşünmeni istemiyorum."
Sojun elini alnına götürerek sırtını duvara yasladı. Babası bu hastanenin sahibiydi ve Jungkook ile Jimin'in aralarında geçen aşkı öğrenirse ne olacağını tahmin bile etmek istemiyordu.
Sojun sessizce odadan çıkıp giderken, Jimin'in bakışları Sojun'a kaydı.
"Annem ile konuşmak istiyorum." Jungkook bir süre düşünerek başını salladı.
"Telefonum restorantta kaldı ve sanırım en yakın zamanda telefon almam gerekiyor ikimiz için."
Jimin bakışlarını kaçırarak sıkıntılı bir nefes aldı. Kore ve Fransa saat dilimi nasıldı bilmiyordu ama ailesi çoktan merak etmişlerdir diye düşünüyordu.
"Telefon gerekiyor en azından annem ile konuşmak için."
"Halledeceğim sevgilim ailen ile konuşacaksın." Jungkook, adımlarını kapıya doğru yönlendirdiğinde, Jimin bir süre arkasından baktı. Jungkook oldukça fazla yakınındaydı ama bir o kadarda uzağında gibi hissediyordu. Onu seviyordu belkide sevdiği için yokluğu canını yakıyordu heran yanında olsun istiyordu.
Sojun odaya girdiğinde Jimin gülümseyerek abisine baktı. Sojun sanırım artık Jimin'in de abisiydi.
"Dr Now Nowzaradan birazdan gelecek Jimin." Sojun, Jimin'e doğru yaklaşarak yanına oturdu.
"Jimin sana bir şey soracağım o gün, Jungkook ile marketin önünde öpüştüğün gün bir çocuk geldi ve onun ile birlikte gittin yani kimdi o?"
Jimin kısa bir süre düşünerek Tae'yi anımsadı. İyi ama Sojun abi neden onu soruyordu?
"Tae den bahsediyor olmalısın o benim çocukluk arkadaşım."
Sojun başını sallayarak elini Jimin'in elinin üzerine koydu.
"Bana onun Instagramı yada telefon numarasını verir misin?" Jimin elinin üzerindeki Sojun'un eline bakarak başını salladığı sırada kapının açılması ile bakışlarını Jungkook'a çevirdi.
"Abi?" Jungkook elinde tuttuğu telefon ile bakışlarını Jimin'in elindeki abisinin eline çevirdi. Vücudu sinirden gerilirken, kaşları çatılmıştı.
Sojun kardeşine gülümseyerek elini Jimin'in elinden çekti.
"Jungkook sakin ol bakalım sadece soru soruyordum sevgiline."
"Elini tutarak mı soruyordun?" Jungkook elindeki telefon ile adımlarını Jimin'e yönlendirirken, Sojun sıkıntılı bir nefes ile ayağa kalktı.
"Pekâlâ ben gidiyorum kardeşim siz konuşun." Jungkook cevap vermezken, Jimin alt dudağını ısırarak Jungkook'un elinde duran telefonu aldı.
"Abim ile fazla samimisin."
Jimin başını olumsuz anlamda sallayarak, durumu biran önce kapatmak için tuşlar ile ilgilendi. Jungkook'un düşünceleri çok yanlıştı Sojun ile aralarında hiçbir şey yoktu.
"Jimin'im konuşmayacak mısın benim ile?"
"Annem ile konuşmak istiyorum Jungkook."
Jungkook sırtını sedyeye yaslayarak gözlerini kapattı. Jimin ve abisi Sojun ile ilgili hiçbir şey düşünmek istemiyordu.
Mesafe...
...
Bölüm sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mesafe-Jikook
Ficción General(TAMAMLANDI) Bir mesafe aşkı hikayesi... "Korkuyorum hiç ses etme bulur alırlar seni." /Kapak bana aittir. /Kurgumun benden habersiz kopyalanmasına karşıyım. /Sumut vardır.
