LOST
PART : 21
ကိုယ်လမ်းပျောက်နေပြီ.......
မနက်ခင်းရဲ့ နေရောင်ခြည်အလင်းတန်းက ဒယ်ဒီ့မျက်နှာမှာလာထိုးနေတာဖြစ်လို့ မွေ့လက်သွယ်လေးတွေနဲ့ကာပေးထားမိသည်။ မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်ထားတော့ ကော့ညွှန့်နေသော မျက်တောင်ရှည်တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်တွေ့နေရပြီး နှာတံထင်းထင်းပေါ်မှာလက်ချောင်းလေးတွေ တို့ထိမိသည်။ လေးကိုင်းသဏ္ဍာန်မျက်နှာပုံစံကြောင့် ဘယ်လိုကြည့်ကြည့်ချောမောနေသည့်ဒယ်ဒီကြောင့် မွေ့မှာရင်ခုန်ရပြန်သည်။ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းကိုနားဆင်နေရပြီး ငြိမ်သက်စွာအိပ်မောကျနေတဲ့ ဒယ်ဒီ့ကိုမွေ့အကြာကြီး ကြည့်နေမိသည်။
"ဘယ်ဘဝကကုသိုလ်ကံတွေကြောင့် ဒီလောက်တောင်ကြည့်ကောင်းနေရတာလဲ.....ဒယ်ဒီ့ရဲ့အသက်ရှုသံလေးတွေကအစ မွေ့ကိုရင်ခုန်စေတယ်"
"ဒါကြောင့်မို့လဲ.....ကောင်မလေးတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတာဖြစ်မယ်"
သက်ပြင်းချသံတိုးတိုးလေးကိုကြားတော့ လင်းရောင်မျက်လုံးများဖွင့်လာသည်။
နိုးနိုးချင်းသူမမျက်နှာဖွေးဖွေးလေးကိုတွေ့လိုက်ရတော့ လင်းရောင်ပြုံးမိပြန်သည်။ ဒီကောင်မလေးကိုချစ်လွန်းစွာ ပွေ့ဖတ်ထားလိုက်ပြီး မျက်လုံးချင်းဆုံနေသည့်အခိုက်မှာ လင်းရောင်သူမနှဖူးပြင်လေးကို ညှင်သာစွာနမ်းလိုက်သည်။
"နိုးနေတာကြာပြီလား.....ဘာလို့စောစောနိုးတာလဲ ကလေး"
"သမီးနိုးတာစောတာမဟုတ်ဘူး.....ဒယ်ဒီနိုးတာနောက်ကျနေတာ.....သမီးကဒယ်ဒီစားဖို့အတွက် မနက်စာပြင်ရသေးတယ်လေ"
"ကိုယ့်ကို နိုးရော်ပေါ့ကလေးရယ်"
"မနိုးရက်ပါဘူး.....သူကအိပ်မောကျနေတာကြီးကို.....ဒီ့ထက်အိပ်ရေးဝဝအိပ်စေချင်လို့လေ"
"အလိုက်သိလိုက်တာ"
"အိပ်ရေးမဝရင် ဒယ်ဒီတစ်နေ့တာလုပ်ရမဲ့အလုပ်တွေမှာအဆင်မပြေဘဲနေမှာပေါ့.....အခုတော့နိုးပြီဆိုတော့ထတော့.....၈နာရီတောင်ထိုးပြီးနေပြီ"
YOU ARE READING
𝙇𝙊𝙎𝙏
Roman d'amourသစ်ရွက်လှုပ်ရင်တောင် ရင်မခုန်တက်တဲ့အရွယ်က မင်းအသံကြားတာနဲ့ ဆောက်တည်ရာမဲ့ကုန်တာ။ Linn Yaung » » » Mwayt Layyee Normal Dark Fic 🔞 Write Date 📝 Wednesday 20/12/2023
